Pieszczotek

- jaki pokój? daj pan spokój, drzwi zamykam dowidzenia,

- pokój twojej pani „Tarczę” tam gdzie pieszczot jej dostarczę,

- to już chamstwo jest i kpina zaraz zleci się rodzina,

- późno dosyć się zrobiło czas już na mnie było miło,

I Pieszczotek ruszył w drogę a pod drodze skręcił nogę. Tak się śmiałem w niebogłosy aż zjeżyły mi się włosy. Czekam teraz na mą panią i posprzątam trochę za nią. Gdy już wróci będzie ładnie żaden kurz na nią nie spadnie. Czas mi minął powolutku nie dopuszczał do mnie smutku. Już mą panią w bramie widzę zaraz znowu się zawstydzę. Już jest blisko, już na schoda … ona w ręku trzyma loda. Do drzwi pędzę pełen trwogi rozjechały mi się nogi. Pani widzi mnie gdy lecę i podwija swoją kiecę. Wywróciłem się jak kłoda pani mówi „jaka szkoda” i zaśmiewa się tymczasem a ja wstaję, światło gaszę. Pani pupę swą wypina a mi z buzi leci ślina gdy po schodach do sypialni tam na górę nogą wszedłem w niezłą dziurę. W schodach dziura oczywiście iście na pół stopy wielka, pani kręcąc pupą z przodu doprowadza mnie do wzwodu. W końcu stopę wyciągnąłem i w pośladek rękę wpiąłem. My spokojnie zero panik zleciał za mną pani stanik. Szepcze ona już na górze, że ktoś starł stąd nieźle kurze. Przeciąg bawił się w bawialni my legliśmy już w sypialni. Lecz ma pani tak zmęczona nago kołdrą się okryła aż mi prawię pękła żyła.

- Jam Pieszczotek jest i basta nie upiekę tobie ciasta, póki nie wypieszczę ciała chociaż byś mi go nie dała. Na nic twoje krzyki! Żale!! Zdejmuj kołdrę!!!, Doskonale!!!! Bo ja jaźni rozdwojenie miewam gdy jem złe jedzenie. Tak dziś było kiedyś pani, wyszłaś z domu w dzień „Barani”. I Pieszczotkiem stał się sługa bo to droga nie jest długa. Wyszłaś z domu podnieciwszy mnie swym słowem przemieniwszy. Teraz trzymaj się kochana bo nie skończę aż do rana.