Mała, dygocąca, krucha istotka cz9.

- I przez d..pka chciałaś skończyć ze swoim życiem?

- A co mi niby zostało?. Nie mam nikogo, on mnie gnębił i poniżał przy każdej okazji

- Oj Karolino, przecież są sposoby na takich dręczycieli

- Nie miałam już na to siły.

- Postaram ci się pomóc, tylko żyj kobieto.

- Tobie to dobrze mówić. Żyj, ty masz rodzinę. Ja nie mam nikogo

- To żyj dla mnie.- powiedział, a ona nie dowierzała.- może nam się uda poskładać Twoje życie , a przy okazji naprawię swoje.

Roześmiała się histerycznie, a on przytulił ją do siebie i pocałował tym razem w usta.

koniec