magiczne opowiadanie.Czytajcie

            Amy wzdrygnęła się gwałtownie. Niemal nie mogła uwierzyć, że to jej własna myśl. A może jednak nie? Zabrzmiało to tak, jakby ktoś szepną jej do ucha. Jakby ostrzegał.

            Zerwała się na równe nogi i pobiegła prosto w tłum, z którego przed chwilą się wydostała. Na kilka sekund, zanim wpadła w ścianę ludzi, zerknęła do tyłu. Chłopak wyraźnie przyśpieszył, ale noga uniemożliwiała dogonienie dziewczyny. Jego ciemny płaszcz rozchylił się, ukazując coś, co wyglądało jak ciasno przylegający skórzany strój. Na ten widok poczuła się tak, jakby ktoś ją kopnął. Była tak wstrząśnięta, że dała się porwać masie ludzi i straciła nieznajomego z oczu.

            To, co zobaczyła, było niczym potężny cios. Twarz obcego chłopaka – cała jego postać – była nieznajoma. Ale ten skórzany strój niemal zakuł ją w oczy. Widziała go wcześniej, wyraźnie to czuła. Za nic jednak nie mogła sobie przypomnieć, gdzie i kiedy to było. Miała po prostu wrażenie, że to widziała i… Nic więcej. Po prostu to porażające uczucie.

            Podróż główną drogą była męcząca i bolesna. Amy była tak zaabsorbowana swymi uczuciami, że miała problemy z dostosowaniem się do tempa idących ludzi. Częstą ją potrącali i boleśnie uderzali łokciami, czy dłońmi. Bolało, ale wiedziała, że gdy upadnie, to będzie znacznie gorzej. Przez większość czasu niewiele widziała, bo widok zasłaniały jej głowy tych wszystkich osób. Ale, gdy zdołała skupić się na podróży, zaczęła wyciągać się, aby dojrzeć jakąś boczną drogę.

            Musiała odnaleźć Alice. Nie chciała być samotna.

            Chciała odzyskać pamięć.