Księga Rodzaju 31,41-43

"Tak oto dwadzieścia lat służyłem w domu twoim, czternaście lat za dwie córki twoje, a sześć lat za trzodę twoją, ty zaś dziesięć razy zmieniałeś zapłatę moją" Czyli tak oto dwadzieścia lat pracował Jakub dla Labana, czternaście lat za dwie córki Labana, za Leę siedem lat szabatowych (Wj 23,10-12) i za Rachelę siedem lat szabatowych, a sześć lat pracował Jakub za trzodę Labana, a w siódmym roku szabatowym wrócił do ziemi ojców swoich. Laban natomiast dziesięć razy zmieniał zapłatę Jakuba, jak zmieniony został szabat - sobota siódmy dzień odpoczynku dla zdrowia naszego, na niedzielę - pierwszy dzień tygodnia (Rdz 2,2-3) "Gdyby Bóg ojca mego nie był ze mną, Bóg Abrahama, przed którym drżał Izaak (Bóg Wszechmogący, którego bardzo lękał się Izaak), byłbyś mnie puścił z pustymi rękoma (wróciłby do ziemi ojców swoich Abrahama i Izaaka bez zapłaty za dwadzieścia lat pracy dla Labana, Genesis 28,15; 28,13)" "Lecz Bóg wejrzał na niedolę moją i na trud rąk moich i minionej nocy wydał wyrok" Czyli lecz Bóg wejrzał na niedolę Jakuba, którego Laban chciał oszukać za przykładną, solidną i uczciwą pracę dla Labana, lecz Bóg nie pozwolił Labanowi oszustwem szkodzić Jakubowi i minionej nocy wydał wyrok sprawiedliwy (Rdz 31,3) Analogicznie do każdego z nas, by nie szkodzić oszustwem, bo Bóg Wszechmogący wyda wyrok sprawiedliwy. "Wtedy odpowiedział Laban i rzekł do Jakuba: Te córki, (które sprzedał jak niewolnice, Genesis 31,15), to moje córki (Jakuba żony, za które pracował czternaście lat), a ci synowie, (których urodziły Jakubowi), to moi synowie (Jakuba synowie), a ta trzoda, (za którą Jakub pracował sześć lat), to moja trzoda, (Jakuba trzoda), i wszystko, co widzisz, jest moje (jest Jakuba) "Lecz cóż mógłbym uczynić dziś (nic nie może) tym moim córkom (sprzedanym jak niewolnice) albo ich synom, których one urodziły ? (Jakubowi) " (Rdz 31,41-43)