Książka wspomnień

Książka wspomnień,
Związana wstążką, tak by nikt .
Nikt nie wiedział, nie słyszał, nie widział . .
Że wspomnień wiele,
Wypisane miłości.. .
Te wszystkie moje złości. .
Te moje znajomości.
Tylu ludzi poznanych,
Tyle akcji rozlanych.
Ten strach który przeżyłam,
To zmartwienie, które wciąż ożywa .
Ten smutek po utracie. .
Już tak samo kochać nie umiem . .
Czarowana w swej bajce,
w śnie, ze złudzeniami że kochana .
Więc dlaczego wciąż opuszczana . .?
Czemu oszukiwana,
Wciąż załamana .
Kochać przestałam .
Choć kochać nadal chcę .
Tylko wzajemności potrzebuje ! .
Wspomnień książka z każdym dniem,
dopisuje szczęście, złość i zmartwienie.
Małe pomoce, podarki, uśmiechy.
Wzroki ludzi, szczęśliwych, 
Też chce szczęściem promieniować
Aktorką zostać nie chce.
I sztucznym uśmiechem pokazywać że jest OK.
Pomimo tego że tak naprawdę nie jest.