Dusza demona cz.1

Dlaczego mnie kochasz? -Zapytała wpartrując się w jego lodowatą twarz. Świeciły się jej oczy gdy wypowiadała te słowa.

On zerknął na nią pobłażliwie . Nagle na jego twarzy pojawił się delikatny uśmiech.

Skąd wiesz że cię kocham ? Nigdy przecież ci tego nie powiedziałem. - odparł.

Najechał dłonią na jej pierś ,po czym pocałował ją w czoło. Na jej twarzy pojawił się niepokój i strach. Czy była dla niego tylko obiektem pożądania? Faktycznie nigdy nie powiedział jej ,że ją kocha. Zrozumiała że to wszystko w co wierzyła było fikcją. Lecz po kilku minutach ciszy on znów zaczął.

Miłość to nie słowa tylko czyny. Tak jak ten ,gdy myślisz ,że trzymam dłoń na twojej piersi tłamsząc swoje pragnienia ,ale to nie prawda . Tak w rzeczywistości czuje jak bije twoje serce . A wiesz co jest w tym najpiękniesze?

Co? -zapytała .

To że bije tylko dla mnie ,tak samo jak moje bije dla ciebie.

Po czym złapał jej dłoń i położył na swojej klatce piersiowej. Wraz z tym dotykiem czuła coraz szybsze uderzenia . Była to jedyna rzecz ,która biła tylko dla niej . I wtedy zrozumiała . A słowa „Kocham Cię” straciły dla niej znaczenie. Bo co dawały słowa ,gdy czyny były inne . To tak jakby chcieć żyć samym rozumem ,ale ciało i dusza by umarły. Wszystko to jest jednością i harmonią którą trzeba pogodzić.”

Odwróciła się i zamknęła oczy. Wyobrażała sobie ich wspólną przyszłość . Odbicia małych stópek w przedpokoju. Marzenia te przerwał jej ogromny ból. Jak cośby rozdzierało ją od środka ,ból ten naznaczyły łzy. Czym był ten ból? Był raną zadaną nożem . Ostrym ,kchennym nożem . Odchylił jej głowę pociągając za włosy. Dyszał ciężko do jej ucha ,co chwila wypowiadając jakieś słowa których nie rozumiała . Przydusił ją i mocno przyparł do łóżka . Głaskał ją po głowie a w jego oczach pojawił się obłęd. Jakby coś go opętało . Jego głos stał się cięższy ,a ramiona nabrały zdeformowanego kształtu. Patrzył jej głęboko w oczy , tego spojrzenia nie można było znieść . Gdy spojrzała na niego jej oczy zczerwieniały i zaczęła płakać krwią. On szybkim ruchem sciągnął jej koszulę nocną i przywiązał kobietę do łóżka. Po czym złapał nóż i przyłożył go do klatki piersiowej kobiety. Ciął ją szybko i zwinnie ,jak profesjonalista. Po chwili skończył . Dziewczyna leżała martwa ,obciekając krwią. On wstał , poszedł do kuchni po pudełko ze szczelnym zamknięciem . Nalał tam wody i zamknął pudełeczko . Po czym powiedział „Teraz już zawsze będziesz ze mną”. Odkładając pudełko z jej sercem na blat .

Kiedyś indziej...

Dzień wstał już dawno. Zima tego roku była mroźna ale jej to nie przeszkadzało . Zaczęła ferie i teraz spała w najlepsze. Bo jedyne co uśmierzało jej ból to sen. Mała niebieskooka brunetka. Bez chęci do życia ,bez zrozumienia i bez nadziei na lepsze jutro. Otworzyła oczy . Powoli i niechętnie znów musząc oglądać ten niesprawiedliwy i okropny świat. Przeczesała ręką swoje rozczochrane włosy, po czym zaczęła się głośno śmiać . Śmieszyło ją wszystko ,uśmiechała się ,patrzyła na świat z prawdziwym szczęściem . Tańczyła ,śpiewała ,śmiała się . Nagle posmutniała ,a z jej małych oczu pociekły łzy i płakała . Złościła się ,tupała , wrzeszczała ,rzucała rzeczami ,niszczyła wszystko co stanęło jej na drodze. A potem znów nastąpił spokój . Ale tylko na chwilę ,ponieważ znów popatrzyła na nią i depresja wróciła . Chciała usunąć się z życia . Tylko samotność dawała jej ulgę ,ale nie można być cały czas samotnym ,a śmierć byłaby najlepszym rozwiązaniem na jej problemy. Byłaby jdnocześnie samotna i bliscy byliby przy niej. Ta myśl nie dawała jej spokoju . Czasami pisała dziennik ,chcąc dać upust swoim emocją.