Czekając na sobote

Wrocław. Piękny upalny piątkowy wieczór. Czas, na który czeka wielu z nas, ponieważ to właśnie wtedy miasto zaczyna się budzić z leniwego marazmu szarej rzeczywistości. Lwy salonowe statecznie opuszczają swoje legowiska, kuguażyce wyłaniają się ze swoich niedostępnych ekskluzywnych loftów i cała banda nic nie znaczących Kowalskich pragną wyruszyć na cotygodniowy rajd po klubach, barach oraz knajpkach. Tej nocy każda kobieta chciałaby błyszczeć, a podstarzali kawalerowie liczą na upojną noc z jakąś młodziutką studentką. W miarę dostępnych środków lansują się wszyscy. Koszty nie mają tutaj absolutnie żadnego znaczenia, ponieważ należy się pokazać oraz podpisać obowiązkową weekendową prestiżową listę obecności VIP.

Kluczową rolę odgrywają pracochłonne przygotowania. Szykowanie w wykonaniu Pań zajmuje naprawdę sporo czasu. Pomimo, iż należę do gatunku Białogłowych kompletnie nie pojmuję, jak można spędzić w łazience kilka godzin na malowaniu, czesaniu czy wybieraniu odpowiedniej kreacji, a niestety efekt i tak pozostaje dosyć mizerny. Plastykowe, wulgarne, wyzute choćby z odrobiny intelektu Barbii. Są również młodziutkie laleczki w stylu postaw mi kilka drinków, a później pójdziemy do ciebie oraz najstarsze i najbardziej zdesperowane kobiece przedstawicielki, którym data przydatności skończyła się chyba w latach 90- tych.

Przejdźmy do rodzaju męskiego, bo i tutaj mamy do czynienia z ciekawym zjawiskiem. Nie wiem czy tych playboyów w ogóle można nazwać Panami, ponieważ są jedynie wymuskaną samczą hybrydą, aż żal patrzeć na te bez jajowe istoty, a najgorsi są chyba przepakowani, prężący się sterydziaże, którym zastrzyki mózg wypaliły. Całkiem nowym społecznym elementem są dopalungi. Tutaj nie dopatrujemy się podziału na płeć. Jednostki zażywające najtańszy narkotykowy sort. Sugeruję omijać je szerokim łukiem, ponieważ bywają niezwykle niebezpieczne. Normalnego towarzystwa dopatruję się, tylko w naprawdę punktowych przypadkach.
Kiedy jesteśmy gotowi startujemy z beforem u któregoś ze znajomych lub gdy jest sprzyjająca pogoda w plenerze, ponieważ nie każdego stać, aby rozpocząć w restauracji czy innym miejscu na rynku. Leją się kolorowe drinki z palemkami, pękają pierwsze butelki, zaczynamy zabawę. Bywa, że do godziny 22 niektórzy kończą swoją karierę, ale zdecydowanej większości udaje się dotrwać do etapu klubowego melanżu. Rozsiadamy się w lożach, zamawiamy kolejne kolejki, nieśmiało podchodzimy w kierunku parkietu, ruszyła karuzela. 3, 2, 1 otwieram wielkie polowanie! Teraz będzie tylko gorzej. Podstarzałe królowe wypatrują swojego księcia, słodkie nimfetki pląsają do hip hopowych rytmów, grube ryby szukają jednorazowych cukiereczków, koksy czekają na najdrobniejszy powód do bójki, a ufoludki już dawno odleciały w kosmos. Patrząc na ten spektakl z boku utwierdzam się w przekonaniu, że oficjalnie nastąpił upadek ludzkości, ale to dopiero preludium, wstęp do dalszych wydarzeń. Odpowiednia dawka alkoholu lub innego środka odurzającego z porządnej dziewczyny zrobi słaniającą się na nogach dziwkę, a z dżentelmena odrażającego rzygającego prostaka.
Wytrzymałam, aż do samego rana... I niepotrzebnie, bo do końca życia nie zapomnę tego widoku. Po ulicach walały się wszelkiego rodzaju butelki, odpadki, ekskrementy, ludzie. Dzienne światło obnażyło człowieczą brzydotę oraz ułomności. Piękni o blasku księżyca, szpetni w słonecznych promieniach. Spektakl dobiegł końca, ale tylko do następnego razu.
Świat nieuchronnie zmierza do destrukcji, dlatego nie chce uczestniczyć w tym cyrku pijanych błaznów. Świadomie wybieram bezpiecznie domowe zacisze, gdzie z premedytacją skazuję się na samotność, która jest zdecydowanie lepsza niż towarzystwo interesownych szumowin.