Bibliotekarze

ie na półce, chciałem, żeby wyglądało ładnie i mądrze, a na takie romansowe średniowiecze to laski lecą.
Wstała gwałtownie z krzesła, szurając, co wzbudziło chwilowe zainteresowanie innych klientów Awangardy. Wyrwała mu kartkę, złożyła na cztery i wsunęła do torebki.
- Szekspir to najwybitniejszy dramaturg swoich czasów, choć istnieje teoria, iż pod tym nazwiskiem tworzyli inni — powiedziała do niego. Nie, wiedziała, że tego nie zapamięta. - Żaden z niego pisarzyna harlequinów. A kiedy kończysz szkołę, rozliczasz się także z książek wypożyczonych, nie ważne, że chwilowo zdobią ci twoją nieistniejącą biblioteczkę. Zatem albo uiścisz opłatę za zwlekanie z oddaniem, która, uważam, powinna być zamieniona na zapłatę za zagubienie czy zniszczenie książki, bo nie wierzę, abyś w swym Ministerialnym świecie miał na nie miejsce, albo spotkamy się w krajowym rejestrze.
Spojrzał na nią, jakby mówiła w obcym języku. Po chwili z jego twarzy odpłynęła pewność siebie i spokój. Zaczynał być widoczny gniew. Powoli wstał, zacisnął na obrusie stolika dłonie w pięść i już chciał jej powiedzieć, aby się...
- Zawsze robisz to, co chcesz, prawda? To teraz uważaj. Z bibliotekarzami się nie zadziera. A tym bardziej bibliotekarką.