Las tajemnic
Erin Hunter

Nigdy nie sądziłam, że ta książka może wzbudzić we mnie aż tyle emocji. Jeżeli po przeczytaniu ob poprzednich części wojowników myślicie, że nic nie będzie w stanie już was zaskoczyć to koniecznie sięgnijcie po Las Tajemnic. W książce się zakochałam i pochłonęłam ją bardzo szybko. Trzymająca w napięciu, bardzo wzruszająca pełna akcji i przygód. To nie jest bajeczka o słodkich kotkach dla dzieci!

Pewnego dnia urodzony w domu wśród ludzi kotek zapragnął poczuć jak to jest żyć na wolności. W ten sposób trafia do jednego z klanów dzikich kotów. Uczy się jak polować, walczyć, przestrzegać zasad panujących w klanie. Mimo iż wiele razy wykazał odwagę i lojalność to nie wszyscy traktują go jak pełnoprawnego członka. Często jest wyśmiewany z powodu swej domowej przeszłości.
Książka po raz kolejny uczy tolerancji. Nawet ktoś kto wydaje się być zupełnie od nas inny może okazać się znakomitym przyjacielem. Ktoś kto na początku sobie nie radzi może być najlepszy o ile tylko będzie ciężko ćwiczył.

W poprzednich częściach między klanami zaczęły tworzyć się jawne sojusze i wojny. Teraz wszystko staje na głowie. Akcja biegnie i nie wiadomo kiedy komu można zaufać. Znów czekają nas ostre i zacięte walki ale także chęci niesienia pomocy wrogom. Klan Pioruna nie m łatwo trzyma u siebie byłego przywódcę Klanu Cienia, który wszystkim dał się we znaki. Czy Błękitna Gwiazda postępuje słusznie opiekując się rannym wrogiem? Jak zareagują na to inne klany?

To jednak nie koniec problemów tereny klanów a w szczególności Klanu Rzeki zalała woda. Powódź oznacza dla kotów głód i śmierć. Czy wszystkim uda się przetrwać? Czy ktoś okaże na tyle serca, żeby nieść pomoc kotom, z innego klanu. Jak te wydarzenia wpłyną na nasze zakochane koty Szarą Pręgę i Srebrny Strumień. Kto by pomyślał, że tak piękna wzruszająca romantyczna historia może być opisana w książce o kotach.

Co najciekawsze w trzecim tomie to w końcu dowiadujemy się czegoś więcej o Tygrysim Pazurze. Jest zastępcą przywódcy Klanu Pioruna. Oficjalnie zabił Dębowe Serce z Klanu Rzeki w zemście za zabicie poprzedniego zastępcy. Według opowieści Kruczej łapy to Tygrysi Pazur żądny władzy jest odpowiedzialny za śmierć kota z własnego klanu. Kto jednak uwarzy, że ten dzielny, odważny i lojalny wojownik mógłby być zdrajcą. Krucza Łapa pozorując własna śmierć musi uciekać z klanu. Ogniste serce jednak nie ufa Tygrysiemu Pazurowi i za wszelką cenę pragnie dowiedzieć się prawdy.
Tworzą się jednak kolejne tajemnice. jak w takim razie zginął Dębowe Serce. Postać ta pojawia się już w prologu przynosząc do swojego klanu dwa kociaki pachnące Klanem Pioruna. Książka już od samego początku budzi ciekawość na tyle dużą, że ciężko się od niej oderwać dopóki nie poznamy wszystkich tych tajemnic. Co chwile dzieje się coś zaskakującego i pobudzającego emocje.

Brawa dla autorki za stworzenie wspaniałych postaci. Mimo iż są to postacie zwierzęce każda z nich posiada bardzo indywidualny charakter, który może się zmienić pod wpływem wydarzeń. Osobowości niektórych kotów zaskakują czytelnika. Odkrywamy tajemnice z przeszłości, które wpływają na zachwiania. Koty z wojowników są czasem bardziej ludzkie niż niektóre postacie z innych książek. A jednocześnie dbają o swoją zwierzęcą naturę. Pięknie pokazane są instynkty, którymi się kierują. Opisane polowania i walki. Nie zabraknie jednak też szczypty magii. Ciągle mamy do czynienia z proroczymi snami, a także Klanem Gwiazd, który opiekuje się wszystkimi kotami.
Bardzo zaskoczyła mnie postać Błękitnej Gwiazdy. Jeszcze do niedawana była przedstawiona jako wręcz święta przywódczyni. Osoba mądra, odważna, której słów nie można lekceważyć. W końcu została wybrana przez Klan Gwiazd. Teraz została ukazana inna strona jej natury. W końcu Błękitna Gwiazda też była takim samy kotem jak reszta wojowników nim została wybrana. Też miała swoje dylematy i też popełniała błędy. Czy do teraz może jej się to zdarzać? Postać kryjąca w sobie wiele tajemnic i wzbudzająca czasem sprzeczne emocje.

Żółty Kieł znów odegrała mocna rolę. W szczególności w jednym fragmencie, którego nie chce zdradzić, a przy którym po prostu płakałam. Po raz kolejny bardzo doceniłam ta zawzięta starą kotkę.
Nie zabraknie kochanej Chmurki. Synka siostry Ognistego serca, który tak jak on pragnie zostać wojownikiem mimo iż urodził się w ludzkim domu. Śnieżnobiały maluch narobi dużo kłopotów w klanie. Jednak jest dzielny i uparty wiec na pewno nie podda się by osiągnąć swój cel.

Była uczennica Ognistego Serca, po wypadku nie nie może zostać wojownikiem. Rozżarzona Łapa nie traci jednak hartu duch i powoli odkrywa swoją własną drogę życia. Na jej podstawie pięknie jest ukazane jak można radzić sobie z przeciwnościami losu czy nawet niepełnosprawnością.
Jeżeli chcecie przeżyć niesamowitą, trzymająca w napięciu przygodę, która was zaciekawi i nie raz wzruszy do łez koniecznie sięgnijcie po Wojowników. Młodzież już szaleje na punkcie kotów z Klanu Pioruna :)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Na trzeci tom wojowników wyczekiwałam bardzo długo. Spodobała mi się konwencja stworzenia powieści, gdzie to koty są głównymi postaciami. I pierwsze dwa tomu ogromie mnie wciągnęły, mimo, że były typowo skierowane do młodych czytelników. Dlatego też, z wielką chęcią zabrałam się za ten tom. I tutaj fabuła już od początku była bardzo interesująca. A im dalej tym lepiej. Pojawiały się nowe okoliczności i bohaterowie. Kotom doskwierał nie tylko głód, ale i fakt, że niektóre osobniki zaczynają łamać ich główne zasady. A po tym następuje szereg zdarzeń, które całkowicie zmieniają życie kotów. Nie tylko mnie one zadziwiły, ale i ciekawie poprowadziły całą historie. Muszę przyznać, że autorka wykazała się interesującymi pomysłami, które fajnie urozmaiciły wydarzenia. Bo w zasadzie opisywanie samego radzenia sobie z głodem byłoby bardzo nudne i monotonne. Niestety w związku z tym pojawił się mały problem. W jakiejś połowie książki zaczęłam już przewidywać, jak całość się rozwiąże. I tu mój zapał powoli zaczął słabnąć. Z każdą kolejna stroną uświadamiałam się z tym, że moje przypuszczenia są trafne. I tak faktycznie było. Wiele razy, co prawa, jeszcze zdążyłam się zdziwić tym co spotkało koty, jednak to nie wystarczyło. Mimo to, całość prowadzona była bardzo poprawnie. Bo nie sposób było pogubić się w tej fabule, czy pomylić bohaterów, choć było ich całkiem sporo. Wpływa na to fakt, że nie tylko zadbała o to autorka, przedstawiając wszystko klarownie i prosto, by wszyscy mogli to ogarnąć. Dodatkowo, tak jak w poprzednich tomach dołączony jest słowniczek z objaśnieniami dotyczącymi wszystkich postaci. Jeśłi już mowa o postaciach, to za wiele się tu nie zmieniło. Oczywiście, ujawniło się tu wiele nowych cech czy postaci, które były do tej pory w cieniu,a le dla mnie nie wpłynęły one ogromnie mocno na postrzeganie głównych postaci. A przynajmniej do czasu. Jednak nie zmienił si e wcale sposób prezentowania bohaterów. Tak samo łatwo i przyjemnie. Jednym słowem książka była ciekawa. Niesyty przewidywalna jak dla mnie, ale podejrzewam,m iż młodsi czytelnicy będą zachwyceni tym co prezentował świat klanów. Ciekawy pomysł na wydarzenia i liczne zaskoczenia ratowały książkę, dzięki czemu czytało się to lekko i przyjemnie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)