Amandine
Marlena de Blasi

Amandine jest niesamowita!! Nad wyraz rozwinięta, a jednocześnie czysta w sensie duchowym i zwyczajnie dobra pomimo nie zawsze przyjaznego otoczenia. Wojenne tło choć wydaje się oddalone od "frontu" to niepokoi i budzi strach o dziewczynkę. Książka napisana pięknym językiem, choć momentami musiałam się zastanawiać kto jest narratorem danego fragmentu. Bez wątpienia pozycja godna polecenia, mogę wręcz powiedzieć że zostałam mile zaskoczona, bo nie spodziewałam się tak wciągającej historii po tej książce.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Niezwykła opowieść o losach Amandine - sieroty posiadającej polskie, arystokratyczne korzenie, poszukującej prawdy o sobie i o swych przodkach.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książka piękna, nie chodzi tylko o styl pisania autorki ale też o przedstawioną historię. Z delikatnym niewymuszonym wdziękiem Marlena de Blasi zaprasza nas do świata małej dziewczynki, mieszkającej w klasztorze we Francji i wychowywanej przez zakonnice. Amandine nie mająca pojęcia o swoim pochodzeniu, przez trudne doświadczenia życiowe jest zbyt dojrzałym emocjonalnie dzieckiem. Jedynym ogniwem łączącym ją z biologiczna rodziną jest tajemniczy pakunek będący w posiadaniu jej opiekunki Solange do 13 urodzin dziewczyny. Dalsza część ksiązki rozgrywa się w czsie II wojny światowej co tylko nadaje wiarygodności calej historii... "Amandine" jest niezwykłą powieścią którą czyta się naprawdę dobrze. Poprzez liczne polskie wątki ta historia zafascynowała mnie naprawdę mocno. Polecam :)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

W 1916 roku hrabia Antoni Czartoryski morduje swoją kochankę, a następnie strzela sobie w głowę. Pozostawia wdowę, hrabinę Walewską oraz dwuletnią córkę o imieniu Andżelika. Historia niejako zatacza koło, kiedy czternaście lat później Andżelika nawiązuje romans z młodym baronem, który okazuje sie bratem kochanki Antoniego. Andżelika zachodzi w ciążę, chłopak znika. Niestety los dziecka jest już przesądzony w momencie narodzin, bowiem urażona duma hrabiny Walewskiej nie pozwala na uznanie wnuczki, w której żyłach płynie krew ,,okrytej hańbą rodziny". Hrabina wszczyna swój plan pozbycia się dziecka, kłamiąc, że zmarło, wywozi je do klasztoru we Francji i pozostawia pod opieką guwernantki Solange. Amandine, bo takie imię nadaje dziecku opiekunka, pomimo trudnego startu (ma wadę serca, opuszczoną prze rodzinę, nielubiana przez przełożona klasztoru) jest dzielną dziewczynką. Kiedy wybucha wojna wraz z Solange opuszcza klasztor, doświadcza mnóstwo tragedii i zaczyna się  jej tulaczka po Francji. Naprawdę wzruszająca lektura! Zakończenie natomiast jest niejednoznaczne, niby Andżelika zwrqca uwagę na wisiorek na szyi dziewczynki, matka i corka uśmiechają się do siebie i... nie wiadomo, czy się rozpoznały, czy wywiązała się jakaś rozmowa, ale czy naprawdę się odnalazły, czy każda ruszyła w swoją stronę?

Jest rok 1931, Andżelika córka hrabiny Czartoryskiej rodzi nieślubne dziecko.  Hrabina nienawidzi małej i wcale nie chodzi o skandal towarzyski. Kłamie, że dziecko zmarło, ale wywozi je z Krakowa. Dziewczynka dostaje imię Amandine, dorasta zmagając się z niechęcią przełożonej klasztoru. Powieść zawiera mnóstwo szczegółów historycznych i stanowi naprawdę wspanoale dzieło. Polecam!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)