Forum

Witam panią,pani Izabelo :) Muszę przyznać,że dopiero przy tym wątku spotkałam się z pani nazwiskiem i bardzo jestem ciekawa pani książek :) Nie byłoby mnie w tym wątku, gdybym nie miała żadnych pytań. 1.Jak pani udaje się dotrwać do końca książki,nie zniechęcić się w trakcie? 2.Skąd czerpie pani pomysły na powieści fantasty? 3.Kiedy był w pani życiu moment,który powiedział pani,że właśnie pisaniem chce się pani zajmować "na poważnie"? 4.Kiedy zaczęła się pani wielka przygoda z pisaniem,od czego? 5.Kto umacniał panią w pani twórczości,pomagał przy braku weny?

Pani Izabelo! wdzięczna jestem, że do naszej rozmowy, poważnie określanej dyskusją, w ktrórej rzeczywiście padają poważne pytania, Pani wprowadziłą humor i lekkość. Rozbawiła mnie Pani odpowiedziami m.in. na pytania o wegetarianizm i związki z policją :-) Pozdrawiam.

1. Czy pisarz zawsze jest samotnikiem w tłumie? 2. Prawdą jest, że najlepsze dzieła powstają wtedy, kiedy autor cierpi? 3. Gdzie są granice wyobraźni pisarza? 4. Uważa Pani, że sceny tzw. wulgarne i erotyczne podnoszą range powieści, albo opowiadania? 5. Gdzie są granice bólu rodzenia nowych postaci i czy takowe istnieją?

- Dlaczego akurat takie gatunki powiesci Pani pisze? - Ktore miejsce jest dla pani wazniejsze: Warszawa czy rodzinne miasto?

Pani Izabelo, 1. Zaczęła Pani od pisania opowiadań. Co skłoniło Panią do tworzenia powieści? Przecież te dwie formy znacząco się od siebie różnią. 2. W jakim wieku zaczęła Pani tworzyć? Kiedy poczuła Pani, że pisanie może się okazać Pani sposobem na życie? Czy był to moment przełomowy w Pani życiu? Jeśli tak, to dlaczego? 3. „Naga” zbiera różne opinie u czytelników. Czytając recenzje zamieszczone w Internecie zauważyłam, że jedni sądzą, że jest to świetna książka, inni znajdują w niej mniej lub więcej niedociągnięć, mają pewne zastrzeżenia. Jednak we wszystkich opiniach czytelnicy są zgodni, co do jednego. Wszyscy twierdzą, że ta książka wywołuje wiele emocji i zmusza do przemyśleń. Czy zawsze Pani celem jest, by tak było? Czy czasami tworzy Pani książki, które nie mają przesłania, które mają po prostu czytelnika odciągnąć od rzeczywistości? 4. Czy fantastyka w dzisiejszym świecie bazuje na efekciarstwie czy jest w niej miejsce na przesłanie? Jak ocenia Pani fantastykę polską? Książki jakich autorów tego gatunku Pani lubi? 5. Przeczytałam o Pani, że jest Pani autorką scenariuszy do komiksów oraz scenariuszy filmowych. Czy mogłaby podać Pani najpopularniejsze tytuły tych scenariuszy? 6. Jest Pani autorką głównie literatury fantastycznej, ale nie tylko. Czy istnieje taki gatunek literatury, którego nigdy Pani nie napisze? 7. Co sądzi Pani o obecnym kanonie lektur szkolnych? Jak wzbogaciłaby Pani jego zakres? Jakie pozycje skreśliłaby Pani z tej listy? 8. Jak reaguje Pani na krytykę? 9. Co Pani ostatnio przeczytała? 10. Z Pani odpowiedzi bije wyjątkowa konkretność. Czy zawsze jest Pani tak zdyscyplinowaną i konkretną osobą? Autorzy, osoby piszące, zazwyczaj są przecież wyjątkowymi gadułami.

Pani Izabelo, długo tu Pani do nas nie zagląda :) Mam jeszcze kilka pytań. 1. W "Nagiej" pojawiają się przeróżne typy kobiet - matki, żony, kochanki, wdowy, narkomanka. Czy nie myślała Pani o napisaniu książki, ale żeby bohaterami byli tylko mężczyźni? 2. Jest Pani ambasadorką wegetarianizmu w Polsce z ramienia Fundacji Pro-zwierzęcej Viva. Jak narodził się ten pomysł? Czy był Pani? 3. Pisze Pani bardzo ciekawe felietony. Niektóre są naprawdę zabawne. Skąd czerpie Pani pomysły na tak fajne tematy i tytuły?

I jeszcze jedno pytanie do Pani, jako scenarzystki komiksowej. Czy uwaza Pani, ze komiks moze swoja forma dorownywac ksiazkom, czy zawsze bedzie tym "gorszym" w naszym spoleczenstwie?

Pani Izo, podczas krótkiej, lecz niezmiernie przyjemnej rozmowy podczas Warszawskich Targów Książki zdradziła mi Pani, że przygoda z kryminałami miała swe początki w biblioteczce Pani mamy a blokadę pisarską przełamuje Pani, sięgając po tytuły należące do klasyki literatury. Czy odwrócenie konwencji z szukania zabójcy po tropie na tropienie jego motywów, gdy zabójca jest już znany również zostało zainspirowane przez jakieś dzieło literackie? I, kontynuując myśl, czy uważa Pani szeroki zakres wiedzy na temat literatury za element niezbędny do pisania dobrych książek?

Witam, -czy ta rozmowa z czytelnikami spełniła Pani oczekiwania? czy może oczekiwała Pani czegoś więcej? innych pytań? może czeka Pani na jakieś szczególne pytanie, które jeszcze nie padło? -czy wszystkie spotkania z czytelnikami są podobne? podobne pytania i odpowiedzi? a może padło kiedyś takie pytanie, na które nie potrafiła bądź nie chciała Pani odpowiedzieć? -czy lubi Pani udzielać wywiadów? czy traktuje je Pani jako obowiązek? dziękuję i pozdrawiam :)

Pani Izabelo, przykro nam, że miała być Pani do minionego poniedziałku, a nie zdążyła Pani odpowiedzieć na nasze wszystkie pytania. Mam nadzieję, że nie z braku chęci, a z braku czasu.

violabu Z tego, co wiemy, pani Izabela była na spotkaniu autorskim we Wrocławiu, bez Internetu, ale podobno jeszcze do nas wróci i odpowie na pozostałe pytania :)

Dzień dobry! Proszę wybaczyć moją nieobecność. Istotnie byłam przez dłuższy moment bez internetu, a kiedy myślałam, że już jestem dostępna, to plan rozmowy z Państwem pokrzyżowały mi letnie burze- mam internet radiowy. Ale obiecuję, że odpowiem na wszystkie pytania. I serdecznie przepraszam za zwłokę.

do benioff Ciekawe pytanie... Wydaje mi się, że nie ma takiej ksiązki. Czy może raczej jestem na takim etapie życia, że autocenzura mnie już nie interesuje. Kto miał sie na mnie obrazić to już się obraził, kto miał się wkurzyć- wkurzył. I chyba zaczyna mi kompletnie brakować "poczucia wstydu". Staje sie niebezpieczna skoro mogę pozwolić sobie na szczerość. :)

do kozionka Jestem głucha na poezje. Nie czytam, nie zbieram. Jeśli się z jakąś spotkałam, to przy okazji czytania biografii pisarzy. Stąd mogę powiedzieć, że tak odpowiada mi poezja Sylvii Plath. Ale nie mam tomiku "Ariel". Chociaż pamiętam, że kiedyś chciałam kupić... Niestety nakład jest wyczerpany.

do izabela81 1. Mam nadzieję, że "Żonę rzeźnika" lepiej sie czyta niż mi sie ją "pisało". Trochę ześwirowałam przy tej książce. Nigdy wcześniej nic takiego nie miało miejsca. Ale starałam się, aby ta proza była "zjadliwa". W sumie myślę, że można tę powieść zabrać na plażę. Słoneczny dzień i ona- to pasuje do siebie. 2.Tak, absolutnie się z tym zgadzam. I super byłoby gdyby mężczyźni czytali "Nagą". Uważam, że wiele konfliktów pomiędzy kobiietami, a mężczyznami bierze się w gruncie rzeczy z tego, że choć żyjemy obok siebie, z sobą, to jednak sie nie znamy. 3.Myślę że- może trochę paradoksalnie- świeta Teresa. Z drugiej strony jest ona przecież patronką pisarzy. :) 4.Tak. Zresztą padały już jakieś propozycje filmowe. Ale nic się jeszcze nic nie jest powiedziane ostatecznie. Pożyjemy, zobaczymy. 5.Staram się dostosować. Prywatnie wolę papierowe książki. 6.Jeszcze nie ma. 7.Upór. Próżność. Pamiętliwość.

do Shi4 -Piszę książki, które chciałabym przeczytać. -Ja kompletnie nie przyzwyczajam sie do miejsc. Włóczykij ze mnie, choć nie przepadam ani za podróżami, ani za przeprowadzkami. Po prostu przychodzi taki moment, kiedy robi mi się duszno i muszę zmienić miejsce, w którym jestem.

Shi4 (2) Myślę, że to jest inne medium, co absolutnie nie przeszkadza aby na swój sposób przenosiło wartości takie jak książki. W sumie to irytuje mnie pokutujące w Polsce przekonanie, że komiks to "obrazki dla dzieci". To świadczy o kompletnej naiwności i braku wiedzy. Więcej Manary!

izabela81 cd 1. Może tak, może nie... Tyle, że oni też są: ojcami, mężami, kochankami :) 2. To jest wyróżnienie, które przyznała mi fundacja. I z którego jestem bardzo dumna. 3.Z otoczenia. I prywatnych frustracji, albo przerażających śmieszków.

do tomha -To ciekawe doświadczenie. Fajnie być "oczekiwaną". Mniej fajnie zirytować kilka osób. :) Sorry ja naprawdę byłam bez internetu. -Zawsze są pytania na które nie wiem jak odpowiedzieć, choć najczęściej to moje własne pytania skierowane do siebie samej. Czy nie chcę odpowiadać? Najczęściej też sobie samej. -Hmmm... To zawsze jest obowiązek. Wszystko zależy od formy. Ja nie lubię spotkań autorskich, ale to wynika z mojej neurozy. Lubię zachowywać fizyczny dystans, bo on daje wolność.

do yerba (2) 1. Tak. Pisarze to Samotne Wilki. Ale mamy w głowach całe menażerie... :) 2. Nie. Absolutnie. Jest takie powiedzenie, którego nie znoszę: "Cierpienie uszlachetnia". Cierpienie nie uszlachetnia nikogo. Ani człowieka, ani pisarza, ani książki. Cierpienie to chaos i brud. 3.Tam gdzie granice mordercy. Daleko. 4.Tak. Jeśli są dobrze zrobione. 5.Kończy sie bycie amatorem, kończy się ból. Ból rodzi sie ze strachu.