(...) gdy patrzę na Gorbaczowa, czuję się po prostu zażenowany i zniesmaczony. Słaby, chwiejny człowiek, który ponosił porażkę za porażką. A zarazem wielki hipokryta. Przecież jako sekretarz Komunistycznej Partii Związku Sowieckiego był najważniejszym komunistą na świecie. A co tymczasem robił? Żył jak zachodni burżuj. Rozbijał się rolls-royce'm, nosił drogie garnitury, pił markowe alkohole. Opływał w luksusy. Korzystał pełnymi garściami z dobrodziejstw kapitalizmu, a jednocześnie oficjalnie twierdził, że to komunizm jest lepszy
(...) gdy patrzę na Gorbaczowa, czuję się po prostu zażenowany i zniesmaczony. Słaby, chwiejny człowiek, który ponosił porażkę za porażką. A zarazem wielki hipokryta. Przecież jako sekretarz Komunistycznej Partii Związku Sowieckiego był najważniejszym komunistą na świecie. A co tymczasem robił? Żył jak zachodni burżuj. Rozbijał się rolls-royce'm, nosił drogie garnitury, pił markowe alkohole. Opływał w luksusy. Korzystał pełnymi garściami z dobrodziejstw kapitalizmu, a jednocześnie oficjalnie twierdził, że to komunizm jest lepszy