Rozsiadłam się wygodnie w fotelu, obróciłam krzesło w stronę okna i położyłam stopy na niskim parapecie. Zaczęłam od budyniu, kierując się mottem z tabliczki, którą pewien kolega z UNC-Charlotte miał na drzwiach. Głosiła ona: ,,Życie jest nieprzewidywalne. Deser zjedz najpierw". Zawsze brałam pod uwagę dobre rady.
Rozsiadłam się wygodnie w fotelu, obróciłam krzesło w stronę okna i położyłam stopy na niskim parapecie. Zaczęłam od budyniu, kierując się mottem z tabliczki, którą pewien kolega z UNC-Charlotte miał na drzwiach. Głosiła ona: ,,Życie jest nieprzewidywalne. Deser zjedz najpierw". Zawsze brałam pod uwagę dobre rady.