Dlaczego warto? REJESTRACJA

Cytat

Tak się składa, że im więcej się mówi o szczęściu abstrakcyjnego człowieka (...) tym bardziej zdaje się cierpieć człowiek rzeczywisty.

Autor: Václav Havel
0

Więcej cytatów od tego autora

Krótko mówiąc, każdy z nas ma możliwość zrozumienia, że również on - choćby nic absolutnie nie znaczył i był całkiem bezsilny - może zmienić świat.
Autor: Václav Havel
0
LOCKIT [szef policji]: Kto nie wie, że służy, zawsze służy najlepiej.
Autor: Václav Havel
0
(...) to my i tylko my sami odbieramy sobie tożsamość - poprzez straszny język, jakim mówimy, straszną architekturę, jaką budujemy, poprzez brak szacunku dla krajobrazu kulturalnego i zabytków, wątpliwą urbanizację, rezygnację z rzemiosła i jego pluralizmu, wyludnianie wsi, poprzez budowę coraz to nowych monumentów konsumpcji, bez zwiększania wydajności i efektywności produkcji itp., itd. Stajemy się tuzinkowym "zglobalizowanym" krajem.
Autor: Václav Havel
0
PEACHUM [szef gildii złodziejskiej]: Kto wie, jak wyglądałaby nasza sytuacja, gdyby tacy jak ja codziennie nie wystawiali na szwank swego honoru, utrzymując kontakty z policją, za co z pewnością nigdy nie doczekamy się uznania! Panu się wydaje, że mógłby pan tak bezkarnie chodzić po mieście, kraść zegarki wojewodów, popisywać się czystymi rękami i głosić swoje uproszczone oceny moralne? Wie pan, być pięknym gdzieś w zaciszu i pielęgnować tam swoje zasady - to bardzo łatwe! Ale jaki to ma sens? Tylko jeden: pielęgnowanie samozadowo
Autor: Václav Havel
0
Stwierdzam po prostu tylko to, że w twórczości Kafki od zawsze znajduję wielką część mego doświadczania świata, siebie samego i mego sposobu istnienia na tym świecie. Postaram się bardzo krótko, wręcz hasłowo wymienić łatwiejsze do skonkretyzowania aspekty tych doświadczeń. Jest to na przykład jakieś głębokie, podstawowe i dlatego zupełnie nieokreślone poczucie własnej winy - jakby już samo istnienie było swego rodzajem grzechem. Ponadto jest to mocne poczucie ogólnej niestosowności - mnie samego i wszystkiego, co się wokół mnie t
Autor: Václav Havel
0
MACHEATH: (...) Czego się więc dopuściłem? Czy było moim błędem, że się z wami ożeniłem? Cóż jednak miałem zrobić innego, skoro was kochałem? Oczywiście powszechniejsza, bo w społeczeństwie bardziej akceptowana jest inna sytuacja: że mężczyzna bierze za żonę tylko jedną z kochanych kobiet, a tę drugą - tłumacząc to względami obiektywnymi- skazuje na deklasującą rolę tak zwanej kochanki, czyli jakiejś lepszej kurtyzany. Jej obowiązki są wprawdzie niemal tożsame z obowiązkami małżonki, lecz prawa wyraźnie ograniczone: zmuszona szano
Autor: Václav Havel
0
MACHEATH [szef gildii złodziei]: (...) Jeśli jednak, jak się okazuje, wszyscy wokół mnie oszukują (...) Co by się stało, gdybym odrzucił tę propozycję [współpracy z policją]? Moje otoczenie uznałoby to zapewne za wyzywający przykład mojej pychy i poczucia wyższości - tym bardziej, że byłoby to połączone z teatralnym dodatkiem w postaci publicznej egzekucji - i każdy zadawałby sobie pytanie: czemu ten człowiek uzurpuje sobie prawo do tak zdecydowanego odróżniania się od pozostałych, do wystąpienia z szeregu, wyrażenia w ten sposób
Autor: Václav Havel
0
MACHEATH: (...) Każdy prawdziwy dziwkarz jest szczęśliwie żonaty, a niektórzy - jak na przykład ja - są nawet szczęśliwie żonaci z kilkoma kobietami naraz!
Autor: Václav Havel
0
DIANA [właścicielka domu publicznego]: Moralność jest wciąż taka sama, tyle że co dawniej robiło się po kryjomu, teraz robi się publicznie! Kochanki i afery miłosne stały się niezbędnym elementem życia panów z wyższych sfer. Są ozdobą ich tytułów, podobnie jak powozy i klejnoty...
Autor: Václav Havel
0
BETTY [dziwka]: Pani wybaczy, madame! Ja tutaj uczciwie sprzedaję swoje ciało i niech sobie żaden łachudra nie myśli, że należy do niego także moja dusza! Co ja jestem jakaś pierwsza lepsza?!
Autor: Václav Havel
0
Wszystkie cytaty tego autora
REKLAMA
+ Dodaj nowy cytat
Autor
Václav Havel
Wszystkie cytaty tego autora
Reklamy