Dlaczego warto? REJESTRACJA

Cytat

Podczas walki miejscowość zapaliła się. Przez wkraczające do walki siły powietrzne wieś i ludność zostały unicestwione...Zero krwi, same eufemizmy, stylistyczna pieszczota.

Autor: Anna Janko
0

Więcej cytatów od tego autora

A w głowie - jak w spalonej bibliotece...
Autor: Anna Janko
0
Spałam chemicznym snem i już nie chciałam niczego. Spałam snem bez pragnień, bez żalu, przezroczysta, formalna jak historia choroby powieszona w nogach łóżka. Nie żyłam, ale takich umarłych nie odnotowują w szpitalnych rejestrach.
Autor: Anna Janko
0
Milczymy tajemniczo, by nie mówić głupio. Ile razy tak było? Ludzie chętnie nazywają milczenie złotem, by ukryć pustkę, którą mają w głowie, albo i w sercu. Więc lepiej nie zmuszajmydo mówienia tych, co uciekają w milczenie. Zachowajmy złudzenie...
Autor: Anna Janko
0
Śmiesz powtarzać mi, że wydaję twoje pieniądze?! Że utrzymujesz cały dom?!
Autor: Anna Janko
0
Boję się wielkiej miłości tak samo, jak śmierci się boję. Obie są totalne, obie tak samo biorą wszystko.
Autor: Anna Janko
0
Strach jest tak naprawdę nie do opisania. Mnie się kiedyś zdawało, że wszystko jest do opisania. Tylko trzeba się wcześniej dobrze zastanowić. Mocno się wczuć w tę przerażającą rzecz, którą ma się na myśli, i zaciągnąć ją z powrotem w tamten czas, gdy się stawała ( można też przypomnieć sobie inną, podobną historię ), i się z nią utożsamić. Wtedy powinno dobrze pójść.Skoro na początku było Słowo, to powinno się znaleźć i potem. Ale niestety. W kwestii strachu to się nie udaje. Bo czy można ubrać w słowa pustkę, która wyje? Pustkę, k
Autor: Anna Janko
0
Kto panuje nad miłością, nie wie, co to miłość.
Autor: Anna Janko
0
Nic nie jest naprawdę piękne, jeśli się człowiek nauczy, że pięknie jest tylko we dwoje...
Autor: Anna Janko
0
Boję się zaufać miłości. Boję się zaufać miłości. Bo ona jest jak kwiatek maku, piękny, żywoczerwony w zbożu, kołyszący się w porozumieniu ze zwykłym wiatrem. Ale gdy tylko się go zerwie, gdy się go pozbawi kontekstu, pozostaje z niego wilgotna szmatka, zwiędła bibuła, która nie do wiary, że była kwiatem!
Autor: Anna Janko
0
W moim ciele mieszka skurczona, napięta istota, która nie wie, czym jest i co ma robić. Nie uskrzydla jej ani miłość, ani wolność, ani poezja. Ona patrzy ze mnie przez okienka oczu, potem przez okna domu i potem przez błękitne przezroczyste tafle nieba, tam, gdzie się mieszczą boskie stajnie Platońskich idei. Niechby mnie ta Wzorcowa Doskonałość zabrała z tego przedszkola bytu, bo ja się już niczego nie nauczę... Przepadło aktualne wcielenie. Po prostu pudło, nie wyszło, trzeba wracać do Najwyższego Paradygmatu, przebrać się w inną
Autor: Anna Janko
0
Wszystkie cytaty tego autora
REKLAMA
+ Dodaj nowy cytat
Autor
Anna Janko
Autor - Anna Janko
Wszystkie cytaty tego autora
Reklamy