Boję się zaufać miłości. Boję się zaufać miłości. Bo ona jest jak kwiatek maku, piękny, żywoczerwony w zbożu, kołyszący się w porozumieniu ze zwykłym wiatrem. Ale gdy tylko się go zerwie, gdy się go pozbawi kontekstu, pozostaje z niego wilgotna szmatka, zwiędła bibuła, która nie do wiary, że była kwiatem!
Boję się zaufać miłości. Boję się zaufać miłości. Bo ona jest jak kwiatek maku, piękny, żywoczerwony w zbożu, kołyszący się w porozumieniu ze zwykłym wiatrem. Ale gdy tylko się go zerwie, gdy się go pozbawi kontekstu, pozostaje z niego wilgotna szmatka, zwiędła bibuła, która nie do wiary, że była kwiatem!