Dlaczego warto? REJESTRACJA

Cytat

I kiedy trzeba było uśiąść już przy stole, nie można było uspokoić rozbrykanego i wesołego towarzystwa, aż dziadziuś musiał przywołać wszystkich do porządku modlitwą, po której zaczęto dzielić się opłatkiem. Po życzeniach ucztowano, zajadając czerwony barszczyk z uszkami, pierogi, przygotowane na wszelkie sposoby ryby, smażone i w galarecie, kapustę z grzybami, kutię, kompot z domowego suszu, sałatki z warzyw i ze śledziami. A na końcu Jewka przyniosła na dużej paterze trzy rodzaje ulubionego przez wszystkich ciasta, czy

Autor: Barbara Iskra Kozińska
0

Więcej cytatów od tego autora

Samochód pędził szosą między polami rzepaku i łanami jeszcze zielonego, niedojrzałego zboża.
Autor: Barbara Iskra Kozińska
0
Idąc, trzymaliśmy się za ręce. Kiedy znaleźliśmy się na wysokiej skarpie, skąd widać było ogromną, srebrzystą taflę jeziora, Janusz odezwał się cicho:
Autor: Barbara Iskra Kozińska
0
Trzynastego grudnia 1981 roku Ania jak zwykle włączyła telewizor, żeby obejrzeć z Madzią Teleranek. Ale w telewizji nic nie nadawano, zobaczyły pusty obraz.
Autor: Barbara Iskra Kozińska
0
Dom w Jurkowie na Wileńszczyźnie miesił się w środkowej części wsi. Był cały zbudowany z masywnych, dużych bel drewnianych.Buł duży, ponieważ mieściło się w nim kilka izb, łącznie z kuchnią i sienią. W sieni była tak zwana spiżarka, zwana szafarką. Tam przechowywano produkty na zimę - przetwory, miód, soki, mięsa solone, gotowane w słoikach, różne zioła i nalewki. W kuchni znajdował się piec z okapem, w którym paliło się pod blachą i gotowało się na nim potrawy. Piec miał dobudówkę, na której suszyło się odzież lub nawet
Autor: Barbara Iskra Kozińska
0
Był mroźny, zimowy poranek stycznia 1946 roku. Pełnia księżyca oświetlała drogę, którą sunęły sanie zaprzęgnięte w parę koni. Siedzące w nich dwie młode dziewczyny, spoglądały z przestrachem na pobocze leśne, gdzie co chwilę widać było pojawiające się świecące punkty. Oczy wilków śledziły ich jeszcze nocną wędrówkę. Wyjechały wcześnie rano i miały do przebycia trzydzieści kilometrów do powiatowego miasteczka Głębokie na Wileńszczyźnie, dokąd udawały się po dokumenty pozwalające im opuścić rodzinne strony i wyjechać na Za
Autor: Barbara Iskra Kozińska
0
tak uwielbiała też te przecudne ukraińskie pieśni, śpiewane na głosy! Usiadła na parapecie okna i oparła głowę o framugę. Rześkie, ale już coraz gorętsze powietrze wypełniało dzień. Boże, jaka ja jestem szczęśliwa...
Autor: Barbara Iskra Kozińska
0
Podeszłam do niego bliżej i wyjęłam zza pleców herbacianą różę.
Autor: Barbara Iskra Kozińska
0
REKLAMA
+ Dodaj nowy cytat
Autor
Barbara Iskra Kozińska
Wszystkie cytaty tego autora
Reklamy