Dlaczego warto? REJESTRACJA

Cytat

Powoli uczyłem się, że ludzie to nie zdjęcia i nazwiska. Ludzie to losy, z których zmiata się zapomnienie jak liście z nagrobków przed Dniem Zadusznym.

Autor: Patrycja Pelica
0

Więcej cytatów od tego autora

Jeśli niczego sobie nie wyobrażasz, to nic się nie wydarza.(...) Każda podróż, każde działanie, każdy krok, wszystko zaczyna się w naszej głowie.
Autor: Patrycja Pelica
0
- Psalmy. Ucz się.
Autor: Patrycja Pelica
0
Nikt nie umiera do końca. Każdy zostawia ślady, widoczne tylko dla tych, którzy umieją je dostrzec.
Autor: Patrycja Pelica
0
Czy samotność boli, jeśli jest wyborem?
Autor: Patrycja Pelica
0
Nie trzeba żyć długo. Trzeba tylko wydrzeć życiu wszystko, co dobre. Jednym potrzeba na to wielu lat. Innym wystarczy kilkanaście.
Autor: Patrycja Pelica
0
Gdybym wiedziała, jak zmienisz moje życie, nigdy bym Cię do niego nie wpuściła. Ale czym było moje życie, zanim przyszedłeś?
Autor: Patrycja Pelica
0
Jest maj. (...) Ziemia w mleczach. Monochromatyczny obraz, jakby słońce stoczyło się z nieba i rozbiło na milion złotych odłamków pulsujących w świeżej trawie.
Autor: Patrycja Pelica
0
Ze zdjęcia na nagrobku do którego mnie zabrała, patrzyła kobieta niewiele starsza od nas. Oczy są centrum fotografii. Zapominamy nawet kolor włosów, ale nie oczy. Patrzą spoza czasu, jakby miały nad nim władzę, odporne na jego działanie. Może dlatego, że mieszka w nich dusza, która się nie starzeje.
Autor: Patrycja Pelica
0
kochać kogoś, to pozwolić mu odejść, patrzeć - ale nie zatrzymywać go. Wyjść poza siebie i swój egoizm, poza pytanie o moje jutro bez ciebie. A wtedy wyzwalając kogoś, wyzwalamy siebie.
Autor: Patrycja Pelica
0
Srebrna moneta księżyca przetoczyła się po stole nieba.
Autor: Patrycja Pelica
0
Wszystkie cytaty tego autora
REKLAMA
+ Dodaj nowy cytat
Autor
Patrycja Pelica
Wszystkie cytaty tego autora
Reklamy