Tak wiele pamiętała, a tak niewiele umiała odszukać słów, które w pełni oddałyby to, co czuło jej serce i to, co tkwiło niczym tępy, zardzewiały nóż w jej chorej i znużonej życiem głowie. Wciąż z niezadowoleniem odrywała kolejne kartki z brulionu i wciąż z nieukrywanym rozczarowaniem, a nawet rezygnacją, nerwowo ocierała spocone czoło.
Tak wiele pamiętała, a tak niewiele umiała odszukać słów, które w pełni oddałyby to, co czuło jej serce i to, co tkwiło niczym tępy, zardzewiały nóż w jej chorej i znużonej życiem głowie. Wciąż z niezadowoleniem odrywała kolejne kartki z brulionu i wciąż z nieukrywanym rozczarowaniem, a nawet rezygnacją, nerwowo ocierała spocone czoło.