Cytat

Tobie skrzydła dane są po to, byś ulatywał na nich w obłoki, a mnie, kobiecie, po to, by przypaść do ziemi i skrzydłami ochraniać pisklę przed niebezpieczeństwem.

Autor: Borys Pasternak

Więcej cytatów od tego autora

Ta pokora jest gorsza niż pycha. Zamiast się tak zjadliwie uśmiechać, zapoznałby się pan lepiej z programem naszych kursów, a wtedy przyzna pan, że ta wyniosłość jest nie na miejscu.

Autor: Borys Pasternak

Nie lubię prac poświęconych wyłącznie filozofii. Według mnie filozofia powinna być skąpo wydzielaną przyprawą do sztuki i życia. Zajmowanie się tylko nią jest równie dziwne jak jedzenie samego chrzanu.

Autor: Borys Pasternak

To są żywe istoty, kobiety, które cierpią i czują, a nie bezcielesne idee, które kotłują ci się w głowie w rozmaitych konfiguracjach.

Autor: Borys Pasternak

(...) znów dostrzegł, jak cudowna jest ta szalona, zawzięta dziewczyna. Od razu było widać, że jest inna niż wszystkie. Zawsze było w niej coś niezwykłego. Ale jakże dotkliwie i nieodwracalnie okaleczyło ją życie! Jakże ona się szarpie, jak wciąż się buntuje i walczy, by odmienić swój los i zacząć życie od nowa.

Autor: Borys Pasternak

Bajeczne są tylko rzeczy przyziemne, gdy muśnie je ręka geniusza.

Autor: Borys Pasternak

- Znowu pan nie był wczoraj na zajęciach. Ma pan atrofię instynktu społecznego jak niepiśmienna baba albo gnuśny, zatwardziały kołtun.

Autor: Borys Pasternak

Jakimiż trzeba być niepoprawnym zerem, żeby grać w życiu tylko jedną rolę, znaczyć zawsze jedno i to samo.

Autor: Borys Pasternak

Kochali się nie dlatego, że to było nieuniknione, nie był to "pożar zmysłów", jak się to fałszywie określa. Kochali się dlatego, że tak chciało wszystko dokoła: ziemia pod ich nogami, niebo nad głowami, obłoki i drzewa.

Autor: Borys Pasternak

Powszedniość jeszcze kulała, utykając wlokła się naprzód siłą przyzwyczajenia.

Autor: Borys Pasternak

Gdybym podszedł do niej blisko albo dotknął jej palcem, iskra oświetli cały pokój i albo zabije mnie na miejscu, albo na całe życie naelektryzuje magnetycznym, skarżącym się smutkiem i tęsknotą. Byłem przepełniony musującymi łzami, wszystko we mnie iskrzyło się i płakało. [...] Cała moja istota dziwiła się i pytała: jeśli tak boleśnie jest kochać i pochłaniać elektryczność, to chyba o wiele boleśniej jest być kobietą, być elektrycznością, siać miłość.

Autor: Borys Pasternak

Wszystkie cytaty tego autora

REKLAMA

+ Dodaj nowy cytat

Borys Pasternak

Wszystkie cytaty tego autora