(...) brała życie lekko dopóki nie zaczęło się sypać, a wtedy sięgała do poważnych rozwiązań (...). Lepiej brać życie poważnie i uciekać się do lekkich rozwiązań. Na przykład ironii albo samobójstwa
Pytam sama siebie: do kogo właściwie skierowana jest powieść. W przypadku mojej osoby jest to odbiorca niewymagający, pragnący jedynie zatonąć w lekturze między dwudziestą drugą a zaśnięciem. Rozumiem, że ma Pan większe ambicje. Ważne jest też aby trafiła się postać na tyle do mnie podobna, bym się mogła z nią utożsamiać, a że jestem dużą indywidualistką, rzadko się to zdarza.
(...) brała życie lekko dopóki nie zaczęło się sypać, a wtedy sięgała do poważnych rozwiązań (...). Lepiej brać życie poważnie i uciekać się do lekkich rozwiązań. Na przykład ironii albo samobójstwa