Cytat

Wiara polega na tym, by wierzyć w to, w co się nie wierzy, a nie wierzyć w to, w co się wierzy". (To zdanie nie ja wymyśliłem, lecz Lanza del Vasto, którego wówczas często czytałem, chrześcijanin, uczeń Ghandiego. Pieczołowicie je przepisałem. Dzisiaj uświadamiam sobie, że przypomina tylko trochę zabawniejsze zdanie Marka Twaina: "Wiara jest to uznawanie czegoś, o czym się wie, że nie jest prawdą").

Więcej cytatów od tego autora

Rzymianie przeciwstawiali religio i superstitio: rytuały łączące ludzi - wierzeniom, które ich dzielą. (...) Laicka demokracja to nasza religio. Nie oczekujemy, że nas będzie uskrzydlała ani, że będzie zaspakajała nasze najskrytsze pragnienia, a jedynie liczymy, że będzie stwarzała ramy, w których może się rozwijać wolność każdego z nas. Doświadczenie nauczyło nas bać się tych, co usiłują narzucać jakiekolwiek formuły szczęścia albo sprawiedliwości, czy też spełnienia życiowego. Superstitio, która grozi nam śmiercią, to był ki

Najdziwniejsze, że hostia w swoim składzie chemicznym to nic innego jak chleb. Może dałoby nam otuchy, gdyby to był jakiś halucynogenny grzybek albo bibuła nasączona LSD, ale nie: to tylko chleb. Jednocześnie jest to Chrystus.

Wczuję się w tego, którym nade wszystko boję się stać: tego, kto, utraciwszy wiarę, bada ją z obojętnością. Odtworzę splot porażek, nienawiści do siebie, panicznego strachu przed życiem, które skłoniło mnie do wierzenia. I być może wtedy, dopiero wtedy, przestanę się mamić kłamstwami. Być może będę miał prawo powiedzieć jak Dostojewski: "Gdyby ktoś mi udowodnił, że Chrystus jest poza prawdą (...), to wolałbym pozostać z Chrystusem...".

Zastanawiam się, że jeśli tak bardzo pragnie się wierzyć, to nie dowód, że już się nie wierzy...

(...) od przeszło dwudziestu lat uprawiam medytację, czytam teksty mistyczne (...), krążę na obrzeżach Ewangelii i oczywiście nie mam żadnej gwarancji, że ta droga doprowadzi mnie do celu, który pragnę osiągnąć, wybierając ją. Celem jest wiedza, wolność, miłość, wartości, które jak sądzę, są jednym i tym samym.

Pewien hinduski mędrzec mówi o sansarze i nirwanie. Sansara to nieustannie zmieniający się świat utkany z pragnień i udręk, w którym żyjemy. Nirwana to świat, do którego uzyskujemy dostęp przebudzenia: wyzwolenie, błogostan. Ale powiada hinduski mędrzec "jeśli ktoś dostrzega różnicę między sansarą a nirwaną, to znaczy, że jest jeszcze w sansarze. Kto jej nie dostrzega, jest w nirwanie".

Nie mogę powiedzieć, że niczego więcej nie pragnę, to byłaby nieprawda. Nie wyzbyłem się pożądania. Pragnę być raczej wielkim niż małym. Ale nie proszę Cię o to, czego pragnę. Proszę Cię o to czego pragnę pragnąć, o to, czego będę pragnąć, jeśli wzbudzisz we mnie pragnienie.

(...) każda doktryna filozoficzna czy religijna nie jest niczym więcej jak wybujałością ego i szczególnym odpowiadającym upodobaniom niektórych sposobem zajmowania się czymś w oczekiwaniu na śmierć.

(...) wszyscy jesteśmy kulawacami wewnętrznie skonfliktowanymi, którzy robią co mogą, lecz mogą niewiele, i źle żyją (...).

My - schludni i czyści, z darowanym życiem - a wokół nas krąg trędowatych, radioaktywnych rozbitków, którzy zdziczeli. Jeszcze wczoraj byli tacy jak my, ale spotkało ich coś, co nie przydarzyło się nam, i teraz należymy do dwóch oddzielnych rodzajów ludzkich.

Wszystkie cytaty tego autora

REKLAMA

+ Dodaj nowy cytat

Wszystkie cytaty tego autora