Cytat

- Nie. Jestem przekonany, że to pułapka.

- Więc dlaczego w to wchodzimy?

- Żebym mógł się dowiedzieć..

- Bo Falcio zawsze tak postępuje- wtrącił się Brasti.- Pyta sam siebie, jakie posunięcie byłoby w danej sytuacji najgłupsze z możliwych, i właśnie to robi.

Poza tym ten człowiek był bliski zabicia cię.

- Nie wiesz tego na pewno.

- Trzymał w dłoni miecz i celował nim w twoją szyję.

- Może po prostu chciał mi coś pokazać.- odparłem.

- Owszem, mianowicie to, że głowa człowieka rzeczywiście może zostać odseparowana od reszty ciała za pomocą pojedynczego cięcia.

- Przejdź do sedna, Brasti- powiedziałem.

- No tak. E każdym razie, jeżeli którykolwiek z was znęca się nad żoną, jest dzieciobójcą lub może mordercą staruszków, czy mógłby w takim razie podnieść rękę do góry albo skinąć głową? Znacznie ułatwi nam to całą sprawę.

- Brasti, to idio…

Ku mojemu absolutnemu zdziwieniu jeden z rycerzy zaczął podnosić rękę, tylko przez chwilę, zanim jego kolega na niego nie spojrzał. Cóż, nikt nigdy nie twierdził, iż trzeba być inteligentnym, żeby nosić zbroję.

… Zaczął się droczyć i obrażać Shurana, a potem wyzwał go na pojedynek. W zasadzie nie jestem pewien, czy mnie również nie wyzwał.

- Cholera! Dlaczego go nie uspokoiłeś?

- Próbowałem, ale jakimś cudem mój urok osobisty go nie przekonał…

- Czy zawsze jesteś takim pesymistą?- spytała Darriana.

- Wbrew pozorom kiedyś byłem dość wesołym człowiekiem.

- Co się stało, że zmieniłeś się w cynika?

- Przyłączył się do Wielkich Płaszczy.- wyjaśnił Kest.

- Czy zawsze jesteś takim pesymistą?- spytała Darriana.

- Wbrew pozorom kiedyś byłem dość wesołym człowiekiem.

- Co się stało, że zmieniłeś się w cynika?

- Przyłączył się do Wielkich Płaszczy.- wyjaśnił Kest.

- Czy to możliwe, że nie zgubiłaś wszystkich ludzi, których Trin posłała za tobą?

- Cóż, kiedy teraz o tym myślę, nigdy nie fatygowałam się, żeby ich wszystkich policzyć. Sądzisz, że powinnam?

Brasti rzucił łuk tak, że opadł na jego lewą stopę. Podniósł obie dłonie w górę.

- Widzisz? Nie ma powodu do dalszej przemocy.

Wraz z Kestem wpatrywałem się w niego. Żaden z nas nie był całkowicie pewny, czy Brasti przypadkiem nie postradał właśnie zmysłów.

- No co ?- spytał.- Nigdy przedtem nie próbowaliśmy się poddać. Chciałem tylko zobaczyć, jak to jest.

Najważniejszych walk, nigdy nie wygrywa się umiejętnościami.

Kilku zgromadzonych zaczęło się podnosić, ale teraz to ja walnąłem pięścią w stół. Zawsze chciałem to zrobić. Szkoda, że nie zdawałem sobie sprawy, jak cholernie to boli.

- Nie. Jestem przekonany, że to pułapka.

- Więc dlaczego w to wchodzimy?

- Żebym mógł się dowiedzieć..

- Bo Falcio zawsze tak postępuje- wtrącił się Brasti.- Pyta sam siebie, jakie posunięcie byłoby w danej sytuacji najgłupsze z możliwych, i właśnie to robi.

Poza tym ten człowiek był bliski zabicia cię.

- Nie wiesz tego na pewno.

- Trzymał w dłoni miecz i celował nim w twoją szyję.

- Może po prostu chciał mi coś pokazać.- odparłem.

- Owszem, mianowicie to, że głowa człowieka rzeczywiście może zostać odseparowana od reszty ciała za pomocą pojedynczego cięcia.

- Przejdź do sedna, Brasti- powiedziałem.

- No tak. E każdym razie, jeżeli którykolwiek z was znęca się nad żoną, jest dzieciobójcą lub może mordercą staruszków, czy mógłby w takim razie podnieść rękę do góry albo skinąć głową? Znacznie ułatwi nam to całą sprawę.

- Brasti, to idio…

Ku mojemu absolutnemu zdziwieniu jeden z rycerzy zaczął podnosić rękę, tylko przez chwilę, zanim jego kolega na niego nie spojrzał. Cóż, nikt nigdy nie twierdził, iż trzeba być inteligentnym, żeby nosić zbroję.

… Zaczął się droczyć i obrażać Shurana, a potem wyzwał go na pojedynek. W zasadzie nie jestem pewien, czy mnie również nie wyzwał.

- Cholera! Dlaczego go nie uspokoiłeś?

- Próbowałem, ale jakimś cudem mój urok osobisty go nie przekonał…

- Czy zawsze jesteś takim pesymistą?- spytała Darriana.

- Wbrew pozorom kiedyś byłem dość wesołym człowiekiem.

- Co się stało, że zmieniłeś się w cynika?

- Przyłączył się do Wielkich Płaszczy.- wyjaśnił Kest.

- Czy zawsze jesteś takim pesymistą?- spytała Darriana.

- Wbrew pozorom kiedyś byłem dość wesołym człowiekiem.

- Co się stało, że zmieniłeś się w cynika?

- Przyłączył się do Wielkich Płaszczy.- wyjaśnił Kest.

- Czy to możliwe, że nie zgubiłaś wszystkich ludzi, których Trin posłała za tobą?

- Cóż, kiedy teraz o tym myślę, nigdy nie fatygowałam się, żeby ich wszystkich policzyć. Sądzisz, że powinnam?

Brasti rzucił łuk tak, że opadł na jego lewą stopę. Podniósł obie dłonie w górę.

- Widzisz? Nie ma powodu do dalszej przemocy.

Wraz z Kestem wpatrywałem się w niego. Żaden z nas nie był całkowicie pewny, czy Brasti przypadkiem nie postradał właśnie zmysłów.

- No co ?- spytał.- Nigdy przedtem nie próbowaliśmy się poddać. Chciałem tylko zobaczyć, jak to jest.

Najważniejszych walk, nigdy nie wygrywa się umiejętnościami.

Kilku zgromadzonych zaczęło się podnosić, ale teraz to ja walnąłem pięścią w stół. Zawsze chciałem to zrobić. Szkoda, że nie zdawałem sobie sprawy, jak cholernie to boli.