Dlaczego warto? REJESTRACJA

Cytat

Czasami gardzę sobą... czy nie dlatego właśnie gardzę także innymi?... Stałem się niezdolny do szlachetnych porywów; boję się wydać śmiesznym samemu sobie

Autor: Michaił Lermontow
1

Więcej cytatów od tego autora

Dzieje duszy ludzkiej, choćby najpłytszej, bodaj czy nie są ciekawsze i pożyteczniejsze od dziejów całego narodu...
Autor: Michaił Lermontow
0
Mam w sobie wrodzoną pasję przekory; całe moje życie było tylko łańcuchem smutnych i niefortunnych aktów sprzeciwiania się sercu lub rozsądkowi
Autor: Michaił Lermontow
0
We wczesnej młodości byłem marzycielem; lubiłem pieścić na przemian to ponure, to tęczowe obrazy, które malowała mi moja niespokojna i chciwa wyobraźnia. Ale co mi z tego pozostało? Tylko znużenie jak po nocnej walce ze zmorą i mętne wspomnienia, pełne żalu. W tej bezpłodnej walce wyczerpałem i żar duszy, i hart woli, niezbędne dla prawdziwego życia; wkroczyłem w to życie, przeżywszy je już w myśli, i ogarnęła mnie nuda i obrzydzenie, jak tego, kto czyta liche naśladownictwo dawno mu znanej książki
Autor: Michaił Lermontow
0
Nasza publiczność przypomina prowincjusza, który podsłuchawszy rozmowę dwóch dyplomatów, przedstawicieli wrogich sobie państw, był przekonany, że każdy z nich oszukuje swój rząd na rzecz łączącej ich osobistej serdecznej przyjaźni.
Autor: Michaił Lermontow
0
Namiętności to nic innego jak idee w pierwszej fazie ich rozwoju; znamionują młodość serca i głupcem jest ten, kto zamierza przez całe życie przejmować się nimi: wiele spokojnych rzek bierze początek w burzliwych wodospadach, a żadna nie burzy się i pieni do samego morza. Lecz ten spokój jestczęsto oznaką wielkiej, choć utajonej siły; pełnia i głębia uczuć i myśli nie dopuszcza szaleńczych zrywów: dusza, cierpiąc i rozkoszując się, zdaje przed samą sobą surowy obrachunek ze wszystkiego i przekonywa się, że tak być powinno; wi
Autor: Michaił Lermontow
1
Przyznam się, istotnie nie lubię kobiet z charakterem: czyż to ich rzecz!...
Autor: Michaił Lermontow
0
Czyż, myślałem sobie, moim jedynym przeznaczeniem na ziemi jest burzenie cudzych nadziei?
Autor: Michaił Lermontow
0
Wracałem do domu pustymi uliczkami stanicy: czerwona pełnia księżyca, niby łuna pożaru, zaczynała ukazywać się spoza zębatego horyzontu domów; gwiazdy jaśniały spokojnie na ciemnoniebieskim stropie i śmiesznym mi się wydało, gdy sobie przypomniałem, że byli ongiś ludzie głęboko mądrzy, którzy myśleli, iż ciała niebieskie biorą udział w naszych mizernych sporach o kawałek ziemi lub o jakieś wymyślone prawa. No i cóż? Te pochodnie zapalone, w ich mniemaniu, tylko po to, żeby oświecać ich bitwy i triumfy, płoną z tym samym blask
Autor: Michaił Lermontow
1
Smutny to widok, kiedy młodzieniec traci najlepsze swe nadzieje i złudzenia, kiedy rozdziera się różowa gaza, poprzez którą patrzył na ludzkie sprawy i uczucia, ale przynajmniej można się spodziewać, że zamiast starych błędów popełni nowe, a te będą nie mniej przejściowe, lecz za to nie mniej słodkie... Ale czym je zastąpić w wieku Maksyma Maksymicza? Mimo woli serce sczerstwieje i dusza się zamknie.
Autor: Michaił Lermontow
0
Jest we mnie dwóch ludzi: jeden żyje w całym znaczeniu tego słowa, drugi myśli i sądzi tamtego; pierwszy, być może, za godzinę pożegna się z panem i ze światem na wieki, a drugi... drugi?...
Autor: Michaił Lermontow
0
Wszystkie cytaty tego autora
REKLAMA
+ Dodaj nowy cytat
Autor
Michaił Lermontow
Wszystkie cytaty tego autora
Reklamy