Cytat

Wierzę w prostszą rzeczywistość; wierzę na przykład w uchwytną rzeczywistość naszego dnia powszedniego... tak, właśnie w prostą, powszednią rzeczywistość wierzę...

Autor: Hermann Broch

Więcej cytatów od tego autora

Nasłuchiwał śmierci, nie mogło być inaczej, świadomość tego faktu nachodziła go bez przerażenia, najwyżej z ową niezwykłą jasnością, która pojawia się zazwyczaj wraz ze wzrastającą gorączką. A teraz, leżąc w ciemności, w ciemności nasłuchując, rozumiał swoje życie i pojmował, jak dalece było ono nieustannym nasłuchiwaniem rozpościerania się śmierci, w rozpostarciu życia, w rozpostarciu świadomości, w rozpostarciu zalążka śmierci, który od samego początku złożony jest we wszelkim życiu i treść jego stanowi, podwójne i potrójne roz

Autor: Hermann Broch

Choć całe to życie okazuje się teraz porażką, jest porażką, od samego początku ugrzęzłe w niedoskonałości, na zawsze i na wieki skazane na porażkę, ponieważ nic nie zdoła nigdy przebić się przez chaszcze, ponieważ śmiertelnik nigdy nie wydobędzie się z gęstwiny, ponieważ w nieporuszonym błąkaniu się na jednym miejscu, uwarunkowany rozpaczą i przypadkowością, i każdy pozostaje uwikłany w okropności błędu, och, mimo wszystko, mimo wszystko nic nie stało się bez konieczności, nic się bez konieczności nie dzieje, ponieważ konieczność

Autor: Hermann Broch

Brzegi pozostawały za nimi i było tylko jakby leciutkie pożegnanie z ludzkim bytem i bytowaniem, które się tam działo, pożegnanie odmienionej niezmienności, pożegnanie z różnorodnością rzeczy znajomych, ze znajomymi tam obrazami i twarzami, nie na ostatku i ze znikającą w mglistej szarości kryptą, lecz również i z piszącym nadal uporczywie Lucjuszem, który atoli przysunął się teraz ze swym stołem tak blisko skraju rzeczywistości, iż groziło mu z niepokojącą nieuchronnością runięcia z wysokiego, skalistego brzegu, i pożegnaniem by

Autor: Hermann Broch

Stał się duchem niespokojnym, uciekającym przed śmiercią, szukającym śmierci, szukającym twórczości, uciekającym przed twórczością, miłującym, a przy tym jednak ściganym, błąkającym się wśród zewnętrznych i wewnętrznych namiętności, gość własnego życia.

Autor: Hermann Broch

Nie istnieje wobec śmierci czas długi ani krótki, lecz ostatnia chwila, jeśli przynosi poznanie, dłużej chyba trwać musi niż całe uprzednie życie.

Autor: Hermann Broch

Z tym musisz się pogodzić...każde życie ludzkie i każde ludzkie dzieło zawiera ukrytą w sobie nie dokonaną resztę, taki los nałożono na nas wszystkich.

Autor: Hermann Broch

Najrzadsze chwile łaski, najrzadsze chwile całkowitej wolności, dla większości nieznane, przez niejednego ścigane, przez nader nielicznych osiągane - lecz komu spośród tych nielicznych dane jest zatrzymać taką chwilę, komu dane zostało uchwycenie ulotnej ulotności śmiertelnego kształtu, komu wśród nieustannego nasłuchiwania i poszukiwania uda się nadać śmierci kształt, ten wraz z jej prawidłowością znalazł prawdziwość kształtu własnej postaci, ten własną swoją śmierć ukształtował i przez to samo sobie kształt nadał, i bezpieczny

Autor: Hermann Broch

REKLAMA

+ Dodaj nowy cytat

Hermann Broch

Wszystkie cytaty tego autora