Zupełnie jakby przed nami stał talerz z całą masą jedzenia i jakbyśmy zjedli wszystko bardzo szybko, a teraz już nic nie zostało. Może właśnie dzięki temu pary ze sobą zostają: nie są łapczywe. Wiedzą, że to co mają, musi wystarczyć na długo, więc się delektują. Ale mam nadzieje, że to nie tak. Mam nadzieję, że kiedy ludzie są ze sobą szczęśliwi, to czują się tak, jakby ktoś ciągle przynosił im dokładki.
Zupełnie jakby przed nami stał talerz z całą masą jedzenia i jakbyśmy zjedli wszystko bardzo szybko, a teraz już nic nie zostało. Może właśnie dzięki temu pary ze sobą zostają: nie są łapczywe. Wiedzą, że to co mają, musi wystarczyć na długo, więc się delektują. Ale mam nadzieje, że to nie tak. Mam nadzieję, że kiedy ludzie są ze sobą szczęśliwi, to czują się tak, jakby ktoś ciągle przynosił im dokładki.