Cytat

Kiedy Jan przekroczył próg domu, usłyszał kwilenie malucha i cichy śpiew Wiktorii. Bóg odbiera i Bóg daje, często w momencie, w którym już nie ma nadziei. To dlatego nie zginął tam, na przedpolach Warszawy.

Autor: Krystyna Januszewska

Więcej cytatów od tego autora

Nikt nie jest w stanie przewidzieć przyszłości, za to przeszłość jest znana w szczegółach, trzeba ją tylko zapisać, utrwalić, a potem mądrze z niej korzystać.

Autor: Krystyna Januszewska

Trudno było się połapać w krętych korytarzach oczekiwań i pomóc odnaleźć w ciemnych zakamarkach strychu, na którym ukryła marzenia i iluzje.

Autor: Krystyna Januszewska

Jak pojąć to wszystko? Jaki jest sens żyć, skoro ci, Boże, wystarczy kaszel, żeby zabić człowieka? Po co je rodzić, starać się, po co się cieszyć czymkolwiek? Czy takie krótkie życie jest tego warte?

Autor: Krystyna Januszewska

Z początkiem czerwca Jan przyniósł do domu książkę. Dostał ją od dziedzica za pomaganie przy orce. Książka miała czerwoną okładkę z płótna, a na grzbiecie złote litery i krótki tytuł Anielka. Napisał tę powieść Bolesław Prus. Przy okazji Jan dowiedział się od dziedzica, że pisarz, ten Prus, zmarł przed miesiącem. Dziedzic opowiadał, że ponoć cała Warszawa we łzach tonęła ze smutku, bo to był pisarz, którego nie tylko znali miejscowi, lecz cały kraj.

Autor: Krystyna Januszewska

Nie chce kobiety, bo jeszcze nie wie, że jest potrzebna jak w źródle woda. Woli na razie za towarzysza mieć psa, wałęsać się nocami i marzyć przy księżycu, niż wiązać się z drugim człowiekiem. Powiedział jej kiedyś, że lepiej żyć samemu. Nie trzeba później płakać, kiedy umierają bliscy. Zapytał też, po co jej było to życie, skoro prawie wszystkich straciła. Tyle męki, pracy, tyle trudu, a teraz w pustej izbie płacze wieczorami. Byłaby sobie sama i żyła jak pani przy ojcu.

Autor: Krystyna Januszewska

Nie miał zamiaru komplikować życia Marii ani sobie odbierać rozkosznej stabilizacji. Żył w wygodnym świecie, robił, co lubił, i chciał, żeby tak pozostało.[s.155]

Autor: Krystyna Januszewska

Jeśli nie zajmowali się sobą, to i tak byli zawsze obok siebie. Jemu trudniej było usiedzieć w bezczynności. Maria nie miała nigdy dość czasu, by przeczytać wszystko to, co zaplanowała. Paliła wtedy w łóżku lampkę i zapomniała o całym Bożym świecie. Jemu wystaczało, że miał ją obok spokojną i zadowoloną.

Autor: Krystyna Januszewska

Patrzysz na kogoś, na nowo poznanych ludzi, uśmiechają się, trzymają za ręce, myślisz, jaka szczęśliwa para. Później poznajesz szczegóły i własnym uszom nie wierzysz. Zaczynasz porównywać. Zastanawiasz się, ile razy w życiu ty byłaś szczęśliwa. W pracy, na urlopie, na spacerze z dziećmi, w intymnym momencie? I stwierdzasz w końcu, że bywasz szczęśliwa przypadkiem.

Autor: Krystyna Januszewska

Gdy jest się daleko od wspomnień, bo życie doczesne nie daje na co dzień wytchnienia, to przeszłość wydaje się zaledwie mgnieniem. Kiedy się człowiek odda wspomnieniom, to stwierdza, że przeszłość była bogata i barwna, a do tego żył w czasach niepowtarzalnych, choć nie do końca szczęśliwych.

Autor: Krystyna Januszewska

Miejsca i ludzie wymazani z pamięci. Nie ma już tamtych domów, ogrodów, czas unicestwił ślady narodzin, miejsca pochówku przysypał pyłem historii. Na ich grobach buduje się czasem nowe miasta, autostrady. Zarosły ścieżki prowadzące za dom, za stodołę, w pole. Nie da się odnaleźć śladów stóp odbitych w błocie, przedmiotów, których dotykali, ani odwiedzanych przez nich zakątków. Byli dla siebie ważni, dziś już nie ma znaczenia, czy byli szczęśliwi. Czas płynie dalej, a w głowie kołaczą się myśli, że z nami będzie podobnie. I

Autor: Krystyna Januszewska

Wszystkie cytaty tego autora

REKLAMA

+ Dodaj nowy cytat

Krystyna Januszewska

Wszystkie cytaty tego autora