Wciąż to samo odwrócenie: to, co świat uznaje za ,,obiektywne", ja uznaję za sztuczne, a to, co on uznaje za szaleństwo, złudzenie, błąd, ja uznaję za prawdę. Wrażenie prawdy w dziwny sposób usadawia się w samej głębi ułudy. Złudzenie wyzbywa się swego dekoru, staje się tak czyste, że nic go, tego szczerego metalu, nie zdoła odkształcić: jest teraz niezniszczalne. Przemieszczanie: prawdziwą nie jest prawda, to stosunek do złudzenia staje się prawdziwy. Aby być w prawdzie, dość jest mojego uporu: ,,złudzenie" utwierdzane w nieskońc
Wciąż to samo odwrócenie: to, co świat uznaje za ,,obiektywne", ja uznaję za sztuczne, a to, co on uznaje za szaleństwo, złudzenie, błąd, ja uznaję za prawdę. Wrażenie prawdy w dziwny sposób usadawia się w samej głębi ułudy. Złudzenie wyzbywa się swego dekoru, staje się tak czyste, że nic go, tego szczerego metalu, nie zdoła odkształcić: jest teraz niezniszczalne. Przemieszczanie: prawdziwą nie jest prawda, to stosunek do złudzenia staje się prawdziwy. Aby być w prawdzie, dość jest mojego uporu: ,,złudzenie" utwierdzane w nieskońc