Piotr Stanisław - najnowsze książki: Ucieczka do równoległej teraźniejszości, Stwardnienie rozsiane a moje życie, Akt oskarżenia przeciwko Kompozytorowi..., Ciemniejszy odcień szarości. Stwardnienie rozsiane widziane oczami chorego, Kompozytor, dyrygent i sufler polityczny w jednej osobie,
28 osób chce przeczytać książki autora
Piotr Stanisław - twórczość
Czym dla autora książki jest ta równoległa teraźniejszość? Znasz ją, bo przebywasz w niej każdego dnia, interesuje cię to, co się w niej dzieje, przeżywasz to, identyfikujesz się z tym. Czy przebywanie w...czytaj dalej
Autor książki od ponad 31 lat choruje na stwardnienie rozsiane. Przedstawia w niej historię swojego schorzenia oraz boleśnie zakończonego dla niego małżeństwa z kobietą młodszą o blisko 18 lat. Dla kobiety...czytaj dalej
Obecna sytuacja polityczna w kraju budzi wiele kontrowersji i sporów. Z każdej strony słychać o protestach, nieporozumieniach czy sprzeczkach. Są zarówno zwolennicy jak i przeciwnicy obecnie rządzącej partii...czytaj dalej
Szara mysz, szara rzeczywistość to frazeologizmy często używane w naszym języku potocznym w kontekstach, w których zastosowany przymiotnik występuje raczej w negatywnym znaczeniu. Czy „szary”...czytaj dalej
„Kompozytor, dyrygent i sufler polityczny w jednej osobie” to książka, która w dość dosadny, choć czasem żartobliwy sposób ukazuje ocenę autora na temat tego, co aktualnie dzieje się w Polsce po...czytaj dalej
„Moja odpowiedź na pozew o rozwód” Piotra Stanisława to krótka historia boleśnie zakończonego związku dla autora. Po kilku latach cichego konfliktu małżeństwo z kobietą młodszą o kilkanaście...czytaj dalej
Jednak w naszym życiu uczuciowym czasem jest niestety tak, że nawet to najgłębsze, najpiękniejsze uczucie, z różnych powodów kończy się, bo jeden z partnerów w pewnym momencie wspólnego życia konstatuje, że to uczucie nie jest takie, jakiego oczekiwał. Konstatacja taka przychodzi sama w wyniku własnych doświadczeń i przemyśleń, bądź jest wynikiem uległości innym osobom, które z sobie tylko wiadomych powodów zaczynają robić wszystko, aby uczucie to zakończyło się, nie bacząc przy tym na to, że spowoduje to określone negatywne sk
Więcej
Widywaliśmy się często, już co najmniej od półtora roku, lecz spotkania te były bardzo krótkie i w zasadzie ograniczały się tylko do grzecznościowych form powitania i pożegnania, którym zawsze towarzyszyły wypowiadane przeze mnie pod Jej adresem różne komplementy. To w końcu Ją znudziło i sama zasugerowała mi spotkanie.
Więcej