Marina Stepnova

Bo nie było na świecie nic bardziej naturalnego, jasnego i prostego od jego miłości, i cała ta miłość była światłem i wiernością, i marzeniem, by chronić i troszczyć się. Po prostu być obok. Podziwiać. Słuchać. Śledzić pełnymi zachwytu oczyma. Złościć się. Kłócić. Uwielbiać. Zasypiać, przyciskając z całych sił do siebie. Budzić się razem. Nikomu i nigdy nie oddawać.

... system rozpoznawania ,,swój - obcy" jest sztuką pozaetniczną i pozakonfesyjną. Stale stwierdzał, że poczucie humoru, oblicze moralne jednostki, styl picia czy nawet właściwy jej zapach mają daleko większe znaczenie niż wspólne obywatelstwo czy nawet wspólny zestaw chromosomów. To było logiczne i słuszne. Zasadne. I według tej logiki i tych zasad - w świecie nie było i nie mogło być ludzi samotnych. Byli tylko ci, którzy nie rozpoznali swoich i z tego powodu musieli znosić obcych.