Deborah Moggach - najnowsze książki: Przemilczane tajemnice, Hotel Złamanych Serc, Hotel Marigold, Ostateczne wezwanie, Tulipanowa gorączka,
Średnia ocena książek Deborah Moggach: 4.25/6
21 osób przeczytało książki autora
48 osób chce przeczytać książki autora
Deborah Moggach - twórczość
Każdy, niezależnie od tego, w jakim miejscu na świecie żyje, skrywa pewne tajemnice. Czy zatem komukolwiek można ufać? Petra (Pimlico, Londyn) - jest po sześćdziesiątce i od dawna samotna. Czy może przyjąć...czytaj dalej
Kolejna, po rewelacyjnym „Hotelu Marigold”, powieść bestsellerowej autorki Kiedy emerytowany aktor postanawia porzucić Londyn i przeprowadzić się na walijską wieś, nie ma pojęcia, w co się pakuje...czytaj dalej
Czy w jesieni życia można zacząć wszystko od nowa? Odważyć się całkowicie zmienić sposób bycia? Czy warto? Na te poważne egzystencjalne pytania w lekki, zabawny, a zarazem głęboko poruszający sposób...czytaj dalej
Natalie jest dziewczyną, która powinna dążyć do jakiegoś celu. Piękna, bystra i ambitna, pracuje w dziale księgowości Nu-Line Telecommunications, gdzie jakiekolwiek widoki na przyszłość ma raczej znikome...czytaj dalej
Magiczna powieść o miłości i sztuce. XVII wiek, Amsterdam. Tulipanowa mania osiąga rozmiary epidemii. Cebulki tych pięknych kwiatów są najbardziej pożądanym towarem i płaci się za nie niewyobrażalne sumy -...czytaj dalej
Życie uśmiecha się do Viv - bałaganiary, ładnej i zuchwałej. Jej siostra, Ann ma mniej szczęścia - rozsądna, nie kryjąca w sobie niespodzianek, bezdzietna, zawsze pozostaje w cieniu Viv. Nagle Viv decyduje...czytaj dalej
Russell Buffery to wielokrotnie obrączkowany stary aktor o cudownym głosie, "organie, na którym najbardziej może polegać, jeśli chodzi o kobiety". Porzucony przez trzecią żonę, mieszka w efektownej abnegacji...czytaj dalej
Powieść o bezwzględnym świecie filmu. O karierze będącej udziałem tych, którzy nie mają ani talentu, ani umiejętności, ale mają to coś, co sprawia, że się wybijają. Nieznana angielska aktorka, Jules...czytaj dalej
Początek mój tam, gdzie mój kres, węgorz zwija się i pożera swój ogon.
Więcej
Tak oto zachowały wizerunek boskiego piękna, które w swych naturalnych przejawach szybko uległo zniszczeniu, pokonane przez czas bądź śmierć. W tym sensie dzieło malarza jest znakomitsze niż dzieło natury.
Więcej