Bożena Fabiani - najnowsze książki: W kręgu sztuki. Wybór gawęd, Biblia w malarstwie, Sztuka pisania nie tylko o sztuce, Ocalić sztukę. Włochy podczas II wojny światowej, Rzym. Wędrówki z historią w tle,
Średnia ocena książek Bożena Fabiani: 5.4/6
11 osób przeczytało książki autora
115 osób chce przeczytać książki autora
Bożena Fabiani - twórczość
Po czterech tomach Gawęd o sztuce oraz komplementarnym wobec nich tomie Gawędy o sztuce sakralnej (w przygotowaniu, premiera w październiku br.) proponujemy ekskluzywne wydanie wybranych gawęd Bożeny...czytaj dalej
Zapraszamy czytelnika do odbycia pasjonującej podróży śladami wielkich mistrzów tworzących dzieła o tematyce sakralnej. Bożena Fabiani jak zwykle wciąga czytelnika bez reszty w swoją opowieść: pisze z werwą...czytaj dalej
Historia sztuki jest w zasadzie dziedziną elitarną, przeznaczoną dla erudytów, nasyconą teorią, skupioną na prądach, zjawiskach i zewnętrznym opisie dzieła sztuki, spowitą w specjalistyczną terminologię - proweniencja...czytaj dalej
Swoim pasjonującym i przystępnym stylem Bożena Fabiani opisuje dwór Wazów w Warszawie, na pierwszym planie przedstawiając kolejnych królów z polskiej odnogi tej dynastii (Zygmunta III, Władysława IV i Jana...czytaj dalej
Książka wprowadza w czasy i świat ludzi, którzy w XVII wieku tworzyli sztukę. Pokazuje, jak patrzeć na ich dzieła, wyjaśnia ukryty sens obrazów, zastanawia się, czy talent i charakter idą w parze. Bożena...czytaj dalej
Bożena Fabiani, historyk, pedagog i popularyzatorka historii kultury, wprowadza nas w czasy i świat ludzi sztuki od mistrzów mozaiki bizantyńskiej do Salvadora Dali i opowiada o nich tak, jakby to byli jej...czytaj dalej
Toteż powołanie na ucznia Jezusa celnika, poborcy podatkowego wzbudziło zdziwienie uczniów i wręcz zgorszenie kapłanów. Dla nich celnik i grzesznik to synonimy. Ale Jezus miał swoje plany. Ten "grzesznik" miał zostać jednym z autorów Dobrej Nowiny, znanej jako Ewangelia według świętego Mateusza.
Więcej
Zabiegi purgacyjne stosowano na Zamku Bardzo często,a le dokonywano ich dyskretnie. Na ogół król, czy królowa na czas "brania lekarstwa" (...) usuwali się do Ujazdowa lub do Nieporętu. Na dworze francuskim, jeśli zawierzyć Boyowi, Król Słońce i wtedy lubił mieć widzów, a pono zaszczytem było dla dworzanina asystować przy takiej purgacji.
Więcej