Antonio Halik

Tak więc pewnego dnia stał się posiadaczem krótkiej maczety i wymarzonego toporka. Miał poza tym dwie pary zniszczonych spodni, kilka brudnych koszul i stary kapelusz. Zupełnie nie podobało mu się życie białych, którzy zawsze byli odziani i mieli wyniosłe spojrzenia. Wydawali mu rozkazy i traktowali, jak gdyby był zwierzęciem. Nie ufał im zupełnie. Doświadczenie mówiło mu, że zawsze go oszukają, wykorzystają jego ufność, a później wyśmieją. Dlatego Guarinha nie chciał dłużej znosić ich ironicznego śmiechu ani też traktowania jak