Ziarno zagłady - wiersz

Graham Masterton — Ciemnia
'' Kogo wolno nam kochać? [...] Prawdę, że znam, sądziłem.
Choć z żalu już umarłem, o mojej śmierci nie wie jeszcze nikt.''



kiedyś usłyszałam
''żal to kropla wody
rzucona na rozgrzaną blachę''
teraz rozumiem doskonale
żal aż ściska moją szyję
dusi
pieprzony świat


na śniadanie :
zero kawy
wspólny oddech
garść tabletek


nie wiem dlaczego Bóg
trzyma mnie jeszcze przy życiu
przecież
nie patrzę już odważnie w przyszłość

od dawna