Wianek - wiersz
- Też ja miałam wianek
- zwierzyła się córze -
gdy wbrew grawitacji
znalazł się na górze.
Nie płacz teraz, córuś,
nie wpadniemy w biedę,
tak natura chciała,
a ja babcią będę.
- Też ja miałam wianek
- zwierzyła się córze -
gdy wbrew grawitacji
znalazł się na górze.
Nie płacz teraz, córuś,
nie wpadniemy w biedę,
tak natura chciała,
a ja babcią będę.
O sobie samym: W 2015 ukazała się pierwsza moja książka ze wspomnieniowej serii "Syberia. inny świat", wyd. Novae Res. W 2016 ukazała się druga książka "Młodości szczęśliwa", w wyd.Psychoskok, pierwsza z cyklu "Zza zasłony czasu". Druga z tego cyklu "Wileńszczyzna w miniony czas" została wydana w 2018 roku, a trzecia "Czas dorosłości" w 2019. Kolejna "Cywil w służbie Narodu" jest planowana na wiosnę 2021 roku.
Również w 2016 wydany został tomik autorski "Fraszki, limeryki i inne żarciki", wyd.GGL-K "Świt" Fragmenty mojej beletrystyki wspomnieniowej oraz lekkiej poezjii są publikowane na "Granice". Część z moich utworów znalazła się też w kilku antologiach oraz almanachu.
Ostatnio widziany: 2021-01-20 20:23:43
Dodany: 2010-07-31 12:25:22