Oda do pochwy 2 - wiersz

Na przestrzeni wieków z iluż to opresji polska szabla ratowała kraj i naród nasz. Ileż to poematów jej poświęcono. A o pochwie, która była nieodłączną częścią i bezpieczną "przystanią" dla szabli na czas pokoju? Nie znam ani jednego takiego utworu. Najwyższy czas docenić też jej znaczenie.

.

Pochwo! Ty przez całe dzieje

szabli dawałaś nadzieję,

gdyż, jak nazwa twa wskazuje,

swojej broni wyczekujesz,

czy stępiałej już, czy ostrej.

W pochwie zawsze jest radośniej.

Jest przystanią, odpoczynkiem...

Szablo, nie śpisz w pojedynkę,

więc pamiętaj o swej lubej,

złóż hołd, choćbyś miała w czubie

i pamiętaj, coś szeptała,

kiedy w pochwę się wtulałaś,

by, gdy przyjdzie czas patyny,

wciąż być przy niej, dodać siły.

Wszak potrzeba, już w przyszłości

(kiedyś przyjdzie złożyć kości)

aby nowe szable ostre

w pochwach mogły tkwić radosne,

miały dom swój w czas pokoju,

... a w potrzebie szły do boju.

ilustracja: Michał Andriolli (dziewczyna i ułan z szablą u boku)