Ukradnij mi wspomnienia! - wiersz

na dnie zimnego wczoraj zostawiłam krople mojej duszy... pulsuje tak cicho i nieśmiało jak dziecko w brzuszku mamusi, która płaci by kat w białym kitlu rozszarpał mu główkę lodowatymi kleszczami... zasypiam i czuję jego oddech i moją krew... czemu mnie wtedy nie zabiłeś tylko pozostawiłeś kaleką? przeszłość owinęła mnie w pasie i wbiła się szponami w mózg... nawet trepanacja nie pomoże... pamiętam tylko, że Boga przy tym nie było, pewnie zabawiał się z małoletnimi samobójcami...