Tyran - wiersz

spojrzeniem zdrajcy przeszywa na wskroś

dotykiem pragnienia kusi dojrzale

pisząc twoimi łzami rozkaz "znoś

bo jak nie to mocniej ci dowalę"

odchodząc z flaszką szklaną w kieszeni

krzyczy że kocha choć nienawidzi

nie wiedząc że słowem czynu nie zmieni

bo tyrana w ojcu dziecko wciąż widzi

znów wróci pijany dwa dni po fakcie

tuląc pięścią mamy podbródek

znów wojną jej każe w pokuty akcie

przekopać łopatą pod domem ogródek

lecz silna kobieta się w końcu odważy

i mocą ogromną się złu przeciwstawi

bo tylko o dobru dla dzieci marzy

gdy mąż- tyran jej życiem się bawi

Proszę o wyrozumiałość... Wiersz oparty na faktach...