tancerz światła - wiersz

...i gdy swój jedyny wielki doskonały
taniec tańczył tancerz
światła nagle zgasły pobladły 
ustały
i tylko w mroku jęk ból 
krzyk stłumiony

gdy jasność poranka na salon wtargnęła
na deskach 
nogami na północ zwrócony
z na pół w pół w pył biodrem zmiażdżonym 
po nocy ciężkiej przyklepanym wąsem
leżał 
Jan Walczak 
skruszony
w oparach wczorajszej swej chwały
co prawda spowity jeszcze dawnym pląsem
lecz już w tej branży skończony