Strata - wiersz

Z tęsknoty gubię wszystkie jesienne, pożółkłe liście,
Z żalu lamia się w proch moje suche gałęzie,
Z nieporozumienia gniją me korzenie,
Ze strachu obumieram.

Szczęśliwsze te drzewo, które jeszcze nie wydało owocu,
Niż te, które go utraciło.