Sama - wiersz

Będziemy podglądać

Płatki śniegu

Jak tańcząc na wietrze

Łączą się w jedno

i razem umierają?

Będziemy dotykać

Każde dłonią lewą

Gorącego żelazka

By już móc powiedzieć

Że każdy z nas się sparzył?

Razem pójdziemy

Przez życie utaplane

W bagnach i bogactwach'

Na drugą stronę

Zwaną wiecznym szczęściem?

Nie. Nie Wy

ludzie drodzy.

Nie jesteście mi pisani

Pójdę tam sama.

Opowiem Wam jak było.