Safona - wiersz

Biegnie ledwo

dotykając ziemi

ścieżką wśród

wysokich traw

słyszy

w muszli mórz

pogłos oceanów

czołem dotyka

nieba

mąci odbicie

jego lazurowej

toni

by na zawsze

zgubić

obrys znaczeń

zamkniętych

w jednym słodkim

jabłku Safony.