Rozpacz - wiersz
Idę przez ten świat
ponury, zapłakany.
idę i w zasadzie
nie wiem
po co idę.
Może to nie ma sensu.
Może, gdyby
okrutny Hades
nie zabrał mi
najukochańszej osoby,
jaką miałem,
może miałbym
po co żyć.
Teraz błąkam się
jak Orfeusz,
błąkam się i
nie mogę znaleźć
sensu życia.
Dość już tego!
Dość!!!
Jak Orfeusz tak i
Ja, pójdę do
króla ciemności i
znajdę moje szczęście!!!
Żegnajcie!!!
Najpopularniejsze wiersze
Inne wiersze tego autora
Video Player is loading.