Przyjaciel - wiersz

Był samotnik, nic nie mówił,Milczał- i się dusił.Miał złamane serce.Nie płakał.Siedział na fotelu.Obojętnie wpatrywał się w pustkę.Cierpiał.Słońce oślepiało,Zamknął oczy.Przypomniał sobie. Jest sam.Wiatr unosił ciepły piasek.Nie miał nikogo,A chciał przyjaciela.Łza spłynęła po policzku.Zrozumiał.Pamiętał dawne słowa.Bóg jest miłością.Wtedy odrzucił.Teraz przyjmuje.Otworzył oczy.Już nie był sam.