przebudzenia - wiersz

                                „follow the white rabbit”


myślę za dużo więc jestem za mało
i co pan na to panie Descartes
o filozofię można się potknąć

bo wszechświatem rządzi ulotność
kot Schrödingera i cząstka Higgsa
w nieustających zderzeniach by istnieć
przez chwilę

dlatego na farmie białych królików
podążam za czarnym kotem
w poprzek splątanych ścieżek i luster
gdy grzbietem napiętym cięciwą drogi
celuje w niebo

strzała spada wskazując miejsce
jak w zapomnianym śnie o Troi
lecz odkopuję ruiny raju

palcami kreślę na świętym piasku
mandale jej oczu i piersi
niczym modlitwę o grzech pierworodny

nadchodzi przypływ
spełnienie ma kształt oceanu