Pokolenie Z - wiersz

Pokolenie Z

ci którzy świetnie się bawili

dzwonią do ciebie

żeby zapytać; czy nie doszłaś za szybko

a ty wiesz

że wsiadłabyś do innego pociągu

z jedną walizką

poznałaś go w metrze

jadł burgera

żeby najeść się przed imprezą

łasiły się do niego blondynki

trzy siostry

smutas -wykrzywiały od musztardy gęby

kiedy jego wzrok skupiał się na twojej żółtej sukience

wyobrażałaś sobie małżeństwo z nim

a on nazwał cię w myślach kretynką

potem przeniósł wzrok na tatuaże

po czym na kasjerkę w budce z fast foodem

stanęłaś w kolejce

miałaś ochotę na macierzyństwo

i kolejną bestię

Elżbieta Walczak tomik "Jestem prawdą"