Podstarzałe wiosło - wiersz

Struny zdrętwiałych szeptów
Pomiędzy kluczem 
Serca i duszy pragnieniem
Bez pamięci dotyku
Wyrazu progów rozmytych
Złamanych nut stosów
Wmiecionych pod szafę

Wygięte pięciolinie 
Strzeżone krzyżykiem
Za wysokich tonów
Takty szeleszczą 
Plastrami klejone
Trochę romantycznie
Tłem są dla spełnionych

Nie naprawią losu
Duchy muz wszechmocnych
Bez stroju przy wszystkich
Zgrzytam i trzeszczę
Anielskim lutnikom dziękuję
Więcej już nie chcę
Niech kto inny dźwiękami
Częstuje