Ośmiela się żyć - wiersz
Dom
jak stał
tak i stoi
w kominku
trzaska życie
trochę podupadła
fasada
nie szkodzi
nie czas jeszcze
na położenie palca
na ustach
wyściełany doświadczeniem
wciąż dymi
wyrywa się do tańca
w spontanicznych uczuciach
zazwyczaj
obędzie się śliną
i praniem
ale to nie zmyje
zainteresowania
nie odstanie
dopóki
ośmiela się żyć
SennaK 2011r