odrzucone szczęscie - wiersz

zdumieni zapowietrzyli

się aniołowie

i rykneło z bólu niebo

pękając

na dwie częsci

na ty i na ja

noc zbladła z wrażenia

a wiatr we włosach się zaplątał

i gwiazdy spadac poczeły

jak łzy

w oburzeniu

wytrzeszczył swe łagodne oczy

Pan Bóg

jakże to?

przecież to nam 

przeznaczył to niepojęte szczęscie

a ty rzekłeś "ja nie chcę"

spłonęła miłóść

i płonie z żalu serce

odrzuciłeś miłość 

nic nie pomógł Bóg zdumiony

i łzy jak gwiazdy ozdobiły

moją połowę nieba

28.06.1997