Niejasne plamy - wiersz

Wiele się nie spodziewam i wiele nie osiągnę,

Bo takie jest życie. Gdy idziesz przed siebie,

Wszystko jest w porządku, trzymasz rytm.

Wiatr wieje delikatnie w twarz, ciepłe słońce

Grzeje kark, oddychasz pełną piersią, ach.

Nie ma przyjemniejszego uczucia, niż wolność,

Oraz poczucie dążenia do obranego celu.

Gdy jednak coś lub ktoś zepchnie cię z drogi

I nie jesteś w stanie na nią wrócić, och.

Grzęźnież po kolana w błocie, deszcz zacina

Prosto w twarz, nie możesz złapać oddechu,

Upadasz. Szukasz wtedy głodnym spojrzeniem

Kogoś, drugiej osoby, która poda Ci dłoń

I przywróci słońce do twego życia. Kogoś,

Kto da Ci ciepło, spokój i radość. Podniesie Cię

Po upadku. Wiele słońc już świeciło w moim życiu,

Wszystkie w końcu wypaliły się i zgasły wraz z

Osobami, które je zapaliły. Jest źle, znów jest zimno

I znów grzęznę w błocie błagając o pomoc i wiatr,

Który tchnie ciepłe powietrze w moje płuca.